Voor wie graag verdwaalt in duistere ruimtestations, psychologische doolhoven en stilistische sci-fi nachtmerries.
De kans is groot dat je na het zien van Ash (2025) van Flying Lotus met een licht desoriënteerd gevoel de woonkamer of bioscoopzaal uitliep. Niet per se omdat je niks begreep (oké, misschien een beetje), maar omdat de film zó’n atmosferische klap uitdeelde dat je hoofd nog nadreunt. De combinatie van psychologische horror, mysterieuze ruimtebeelden, visueel spektakel en existentiële paniek blijft hangen – en dat is precies de bedoeling.
Maar wat als je méér wilt? Wat als je nu honger hebt naar vergelijkbare films die ook spelen met vorm en inhoud, waar stijl en sfeer belangrijker zijn dan duidelijke antwoorden? Bij Panda Bytes hebben we vijf films op een rij gezet die perfect aansluiten bij het gevoel van Ash. Sommige zijn klassiekers, andere minder bekend. Eén ding hebben ze gemeen: ze nemen je mee op een reis waar je niet ongeschonden uitkomt.
- Event Horizon (1997) – De hel ligt in de ruimte
Waarom deze film?
Als Ash een voorzichtige knipoog geeft naar kosmische horror, dan gilt Event Horizon het uit. Deze cultklassieker van Paul W.S. Anderson (juist, die van Resident Evil) is allesbehalve subtiel, maar weet spanning, gore en filosofie te mengen tot een angstaanjagende ruimte-ervaring.
Verhaal in een notendop:
Een reddingsteam wordt naar een verdwenen ruimteschip gestuurd, de Event Horizon, dat na jaren weer plots opduikt. Maar het schip is niet zomaar terug… het lijkt iets meegedragen te hebben van “de andere kant”. Wat volgt is een mix van lichamelijke horror en psychologische terreur, met scènes die je lang bijblijven.
Waarom Ash-fans dit zullen waarderen:
Dezelfde claustrofobische sfeer, een ruimteschip als spookhuis en de existentiële vraag: wat gebeurt er met de menselijke geest als hij geïsoleerd wordt in het niets? Hier krijg je antwoorden. En die zijn gruwelijk.
- Under the Skin (2013) – Stilte, schoonheid en vervreemding
Waarom deze film?
Niet alles hoeft uitgelegd te worden. En soms is juist het niet weten de kern van het verhaal. Dat is precies wat regisseur Jonathan Glazer doet in deze hypnotiserende film met Scarlett Johansson als buitenaards wezen in menselijke vorm.
Verhaal in een notendop:
Een vrouw (Johansson) rijdt rond in Schotland en lokt eenzame mannen haar busje in, waar ze – laten we zeggen – een grimmig lot tegemoet gaan. Maar naarmate ze meer met de mensheid in aanraking komt, begint haar eigen bewustzijn te verschuiven.
Waarom Ash-fans dit zullen waarderen:
Net als Ash is deze film vooral een ervaring. De beelden zijn vreemd en prachtig tegelijk, de soundtrack is zenuwslopend en de dialogen minimaal. Wat telt is sfeer, emotie en vervreemding. Als je bij Ash genoot van
Aniara (2018) – Existentiële crisis in een zwevend winkelcentrum
Waarom deze film?
Zweven door de ruimte is niet altijd spannend of heroïsch. Soms is het gewoon… leeg. En dat maakt Aniara zo verontrustend. Gebaseerd op een gedicht van de Zweedse Nobelprijswinnaar Harry Martinson, is deze film een zeldzame mix van sci-fi en poëzie.
Verhaal in een notendop:
Een kolossaal passagiersschip, onderweg naar Mars, raakt door een ongeluk uit koers en zwerft oneindig door de ruimte. Aan boord: duizenden mensen, een AI die troost biedt, en een langzaam vervagend besef van toekomst.
Waarom Ash-fans dit zullen waarderen:
Beide films gebruiken sciencefiction als een canvas om menselijke psychologische kwetsbaarheid op te schilderen. Aniara is minder grafisch dan Ash, maar des te schrijnender. Waar Ash ademt via stilering en suspense, ademt Aniara door uitzichtloosheid. En toch is het fascinerend om naar te kijken.
The Cloverfield Paradox (2018) – Chaos in de kosmos
Waarom deze film?
Niet elke film op deze lijst is perfect – laten we daar eerlijk over zijn. Maar The Cloverfield Paradox verdient toch een plek, vooral omdat hij een vergelijkbare mix biedt van verwarring, jumpscares en ruimtepaniek.
Verhaal in een notendop:
Een groep wetenschappers probeert een energiecrisis op te lossen door op een ruimtestation een deeltjesversneller te activeren. Maar de gevolgen zijn… onverwacht. Dimensies botsen, realiteit vervaagt en paranoia viert hoogtij.
Waarom Ash-fans dit zullen waarderen:
Ash en Cloverfield Paradox delen een chaotische, droomachtige structuur waarin niets is wat het lijkt. Ook hier draait het om het terugwinnen van controle in een situatie die fysiek en mentaal desintegreert. Verwacht geen diep filosofisch werk, maar als je houdt van spanning en mysterie met een sci-fi saus, zit je goed.
- Possessor (2020) – Identiteit als horrorwapen
Waarom deze film?
Deze film van Brandon Cronenberg (jawel, zoon van body-horror legende David Cronenberg) is een huiveringwekkende verkenning van identiteit, technologie en macht. Possessor is bij vlagen ronduit verontrustend, maar altijd hypnotiserend.
Verhaal in een notendop:
In een alternatieve toekomst kunnen huurmoordenaars via hersentechnologie het lichaam van een ander overnemen om onzichtbaar moorden te plegen. Maar wat als je de controle over die identiteit verliest?
Waarom Ash-fans dit zullen waarderen:
Net als Riya in Ash, weet de hoofdpersoon in Possessor op een gegeven moment niet meer wie ze is. Het vervagen van zelfbewustzijn, gecombineerd met koude technologie en brute esthetiek, maakt dit een geestverwant. Possessor is meedogenloos, visueel gewaagd en geestelijk uitputtend – op de best mogelijke manier.
Bonus: Waarom deze vijf films werken als spirituele opvolgers van Ash
Wat deze titels verbindt, is niet per se het plot. Het is de ervaring. Films als Ash willen je niet gewoon een verhaal vertellen – ze willen dat je iets voelt, iets dat onder je huid kruipt. Of dat nu angst, vervreemding, machteloosheid of fascinatie is, deze vijf films laten je niet met rust.
Waar Ash excelleert in sfeer en vorm, zoeken deze films elk hun eigen grens op. De één doet dat via body horror, de ander via verstilde beelden. Sommigen spiegelen de sociale werkelijkheid (zoals Aniara), anderen zuigen je mee in een abstracte belevingswereld (Under the Skin, Possessor). Maar allemaal bieden ze een intens cinematografisch avontuur voor de kijker die meer wil dan popcorn en plotpunten.
Kijk verder met Panda Bytes
Bij Panda Bytes geloven we dat film meer is dan entertainment – het is een manier om werelden te verkennen die buiten onze dagelijkse realiteit liggen. En soms ook binnenin onszelf. Of je nu houdt van kosmische horror, existentiële sci-fi of hypnotiserende cinematografie, deze vijf films bieden je genoeg om over na te denken (en misschien een beetje wakker van te liggen).
Heb je Ash gezien en wil je jouw mening delen? Of heb je zelf een film die absoluut in dit rijtje thuishoort? Laat het ons weten in de reacties of stuur ons een DM via onze socials. We horen graag van onze medereizigers in het filmheelal.
Tot de volgende ontdekking,
Team Panda Bytes
