Van Elton John tot mislukte Robin Hood: hoe Taron Egerton de ene keer verbluft en de andere keer struikelt
Taron Egerton. De naam klinkt inmiddels bekend in menig filmhuiskring. De Britse acteur met die felle ogen en charmante grijns werd in één klap wereldberoemd dankzij Kingsman: The Secret Service en verstevigde zijn status met de briljante muzikale biopic Rocketman. Toch is zijn filmografie allesbehalve foutloos. Want voor elk moment waarop hij schittert, lijkt er ook wel eentje te zijn waarin hij jammerlijk ten onder gaat.
Bij Panda Bytes houden we van eerlijke cinema. Daarom zetten we vandaag twee van Egertons absolute hoogtepunten tegenover twee titels waar zelfs de grootste fans liever niet aan herinnerd worden. Laten we duiken in twee knallers en twee floppers van Taron Egerton.
Twee Knallers
Knaller 1: Rocketman (2019)
Regie: Dexter Fletcher
Rol: Elton John
Waar te zien: SkyShowtime / Apple TV
Wat een rol. Wat een film.
In Rocketman zien we Taron Egerton in misschien wel zijn meest gelaagde en emotionele rol tot nu toe. Hij speelt Elton John, maar niet als een platte imitatie. Nee, hij belichaamt de man, inclusief zijn demonen, flamboyante flair en ongekende muzikaliteit.
Wat Rocketman onderscheidt van andere muzikale biopics, is de lef om niet braaf de chronologie te volgen. Het is een bombastische, soms hallucinante reis door het hoofd en hart van een artiest die zichzelf keer op keer moest heruitvinden. En Egerton zingt alles zelf. Geen playback, geen stem-dub, maar rauwe, oprechte vocalen die je kippenvel bezorgen.
Waarom dit een knaller is:
- Egerton toont een emotionele diepgang die je niet zag aankomen
- Zijn zangprestaties zijn indrukwekkend, rauw en geloofwaardig
- Het scenario en de regie durven buiten de lijntjes te kleuren
Bonuspunten: Hij won een Golden Globe voor zijn rol en kreeg eindelijk erkenning als serieuze acteur, niet alleen als charmante actieheld.
Knaller 2: Kingsman: The Secret Service (2014)
Regie: Matthew Vaughn
Rol: Gary ‘Eggsy’ Unwin
Waar te zien: Disney+ / Pathé Thuis
Ah, Kingsman. Het soort film waarvan je meteen weet: dit gaat cultstatus krijgen. De film nam het uitgekauwde spionagegenre, gaf het een shot adrenaline en mixte het met stijlvolle geweldsuitbarstingen en Britse bravoure. En in het midden van dat alles stond Taron Egerton, een relatief onbekende acteur op dat moment.
Hij speelt ‘Eggsy’, een jongeman uit de arbeidersklasse die gerekruteerd wordt door een geheime organisatie. Wat op papier klinkt als een cliché, wordt dankzij Vaughns frisse regie en Egertons charme een onweerstaanbare rit. De kerkscène. Het kostuumpas-montage. De chemie met Colin Firth. Alles werkt.
Waarom dit een knaller is:
- Egerton is magnetisch: stoer, grappig en geloofwaardig
- De actie is stijlvol, over the top en toch coherent
- De film is zelfbewust zonder flauw te worden
Resultaat: Een filmfranchise was geboren. En een ster ook.
Twee Floppers
Flopper 1: Robin Hood (2018)
Regie: Otto Bathurst
Rol: Robin of Loxley
Waar te zien: Prime Video / Netflix
Je zou denken: Robin Hood, middeleeuwse actie, Taron Egerton in de hoofdrol, Jamie Foxx als zijn mentor. Dat moet toch een hit zijn? Nou, nee. Wat we kregen was een film die niet wist of het een historisch epos, een moderne actiefilm of een kostuumdrama wilde zijn.
De stijl? Ingewikkeld. Denk aan middeleeuwse hoodies, kruisbooggevechten als machinegeweren en slow motion à la 300, maar zonder de flair. Egerton doet zijn best, maar het script laat hem in de steek. Zijn Robin is vlak, de dialogen klinken als toneeloefeningen en de motivatie van de personages is flinterdun.
Waarom dit een flopper is:
- De film weet niet wat het wil zijn
- Visueel chaotisch en inhoudelijk leeg
- Slechte recensies én flop aan de kassa
Cijferfeitje: Budget van 100 miljoen, wereldwijde opbrengst net iets meer dan de helft. Auw.
Flopper 2: Billionaire Boys Club (2018)
Regie: James Cox en Captain Mauzner
Rol: Dean Karny
Waar te zien: Apple TV
Deze film had alles tegen zich. Niet alleen was het project jaren onderweg, de release werd overschaduwd door het schandaal rond Kevin Spacey. Maar zelfs zonder die context was het lastig geweest om Billionaire Boys Club te redden van de vergetelheid.
De film probeert het waargebeurde verhaal te vertellen van een groep jonge mannen in de jaren 80 die rijkdom nastreven via dubieuze investeringen. Denk The Wolf of Wall Street, maar dan zonder de humor, snelheid of energie. Taron Egerton speelt een rol die hij simpelweg niet kan redden. Niet omdat hij slecht acteert, maar omdat de film nergens een toon weet te vinden.
Waarom dit een flopper is:
- Langdradig, saai en rommelig
- Slecht geschreven en vlak gemonteerd
- Geen spanning, geen karakterontwikkeling
Eerlijk is eerlijk: Egerton lijkt een beetje verloren in dit project. Hij heeft zijn momenten, maar de film laat hem verdrinken in middelmatigheid.
Analyse: Waar blinkt Egerton in uit, en waar gaat het mis?
Het valt op dat Taron Egerton vooral schittert als hij speelt in films die een duidelijke identiteit hebben. Of dat nu een extravagante muzikale biopic is of een stijlvolle spionagefilm, hij doet het goed als de wereld waarin hij speelt goed doordacht is. Geef hem ruimte, geef hem stijl en hij levert.
Zijn zwakkere films daarentegen zijn vaak chaotisch in toon, concept of uitvoering. Zowel Robin Hoodals Billionaire Boys Club wisten simpelweg niet wat ze wilden zijn, en dat werkt door tot in de kleinste details. Zelfs een getalenteerd acteur als Egerton kan dan weinig goedmaken.
Zijn sterke punten:
- Charisma in overvloed
- Gevoelig als het moet, stoer als het kan
- Zangtalent én actieheld-in-één
Zijn valkuilen:
- Rollen zonder gelaagdheid
- Projecten met een warrige visie
- Films waarin stijl belangrijker is dan inhoud
Wat brengt de toekomst voor Taron Egerton?
Na Rocketman werd even gefluisterd dat Egerton een frontrunner zou zijn voor nieuwe grote rollen, waaronder die van Wolverine in het Marvel-universum. Hoewel dat (nog) niet is uitgekomen, heeft hij sinds 2020 wél indruk gemaakt op televisie, zoals in de miniserie Black Bird, waarin hij een totaal andere kant van zichzelf laat zien.
Ook in animatie doet hij het goed, met stemwerk in films als Sing en Sing 2, waar hij opnieuw zijn vocale talent laat horen. En natuurlijk is er nog steeds hoop op een derde Kingsman-film waarin Eggsy terugkeert.
Panda Bytes’ eindoordeel: balans met potentie
Taron Egerton is geen acteur die je snel vergeet. Hij heeft al bewezen dat hij zowel het witte doek als het publiek kan veroveren. Zijn carrière tot nu toe laat echter zien dat zelfs groot talent niet opgewassen is tegen slecht materiaal.
Maar als hij de juiste projecten blijft kiezen — met visie, lef en kwaliteit — dan heeft hij nog een lange, indrukwekkende weg te gaan. En wij bij Panda Bytes kijken daar met spanning naar uit.
Wat vind jij zijn beste (of slechtste) rol?
Heb jij genoten van Rocketman of blijf je liever bij Kingsman? En moeten we het ooit nog hebben over Robin Hood? Laat het ons weten in de reacties of deel jouw favoriete Taron-moment op social media met #PandaBytes.
