Introductie:
Rian Johnson brengt met Wake Up Dead Man: A Knives Out Mystery een derde film in de reeks rond detective Benoit Blanc, en dit keer kiest hij voor een klassieke benadering van het whodunnit-genre. Waar Knives Out nog speelde met verwachtingen en Glass Onion te veel verzandde in gimmicks, levert Johnson nu een strak opgebouwde en verrassend traditionele moordzaak die voelt als een ode aan de grootmeesters van de puzzelmysterie. Deze review neemt je mee langs de sterke en zwakke punten van de film, zonder spoilers maar mét de nodige context.
Een moord in de kerk
Het verhaal opent niet met Blanc, maar met Reverend Jud Duplencity, gespeeld door Josh O’Connor. Hij is een jonge priester die terechtkomt in een kleine, gesloten gemeenschap waar Monsignor Jefferson Wicks (Josh Brolin) de plak zwaait. Wicks is streng, manipulatief en houdt zijn parochianen stevig onder controle. Tijdens een preek zakt hij plots in elkaar, met een mes in zijn rug. De omstandigheden lijken onmogelijk en de verdenking valt vrijwel direct op Duplencity.
Vanaf dat moment betreedt Benoit Blanc (Daniel Craig) het toneel. Hij krijgt de taak om de waarheid te achterhalen in een gemeenschap vol onderdrukte emoties, verborgen geheimen en onderlinge spanningen. De film is opgebouwd als een klassieke puzzel, waarbij elk personage een mogelijke rol kan hebben gespeeld in de moord, maar niemand direct verdacht genoeg lijkt om het mysterie volledig te verklaren.
Daniel Craig blijft de spil
Craig is opnieuw een feest om naar te kijken. Zijn accent en theatrale flair zijn nog steeds aanwezig, maar dit keer gebruikt hij ze met meer nuance. Hij is niet langer alleen de kleurrijke detective die het verhaal draagt, maar ook de rustige spil waar alle losse draden samenkomen. Zijn scherpte en empathie zorgen ervoor dat Blanc geen karikatuur wordt, maar een detective die in staat is om door lagen van hypocrisie heen te prikken.
De cast: veel talent, weinig ruimte
Naast O’Connor en Brolin verschijnen grote namen zoals Kerry Washington, Andrew Scott en Cailee Spaeny. Hoewel het verleidelijk is om een ensemble van dit kaliber te vullen met opvallende rollen, krijgen de meesten helaas te weinig te doen. Johnson zet wel hints neer van mogelijke motieven en achtergronden, maar laat veel van die verhaallijnen onuitgewerkt. Daardoor blijft de focus vooral op Blanc en Duplencity liggen. Dat werkt voor de helderheid van het verhaal, maar voelt soms als een gemiste kans.
Beeldtaal en sfeer
Visueel zit de film sterk in elkaar. Cameraman Steve Yedlin kiest voor een warme, aardse kleurstelling die de kerk en de gemeenschap een huiselijke sfeer geeft. Naarmate het verhaal donkerder wordt, verschuift het licht subtiel en verandert diezelfde omgeving in een plek vol dreiging. Dit contrast maakt de onthulling van de geheimen des te indringender.
De beloofde gotische invloeden zijn minder uitgesproken dan de marketing suggereerde. Het zijn eerder kleine details die de film een schaduwrijke toon geven dan een overdaad aan gotische stijlmiddelen. Juist die subtiliteit maakt de sfeer krachtig.
De opbouw van het mysterie
De structuur van de film volgt een herkenbaar patroon. Eerst is er de moord op Wicks, waarna Reverend Jud meteen als hoofdverdachte wordt neergezet. Vervolgens betreedt Blanc de gemeenschap en onderzoekt hij de achtergronden van de parochianen. Elke parochiaan krijgt een motief aangereikt, waarna Blanc stap voor stap hun verhalen en alibi’s ontleedt. Langzaam vallen de puzzelstukjes in elkaar tot een onverwachte ontknoping die zowel de methode van de moord als de werkelijke dader onthult.
Deze aanpak geeft het verhaal een stevige ruggengraat en zorgt ervoor dat de kijker tot het laatste moment kan meedenken. Johnson kiest dit keer bewust voor duidelijkheid in plaats van verwarring en dat maakt de film bevredigend.
Sterke en zwakke punten
Sterk
- Benoit Blanc keert terug in topvorm, gedragen door Craig.
- Een traditionele whodunnit die het genre serieus neemt.
- Sfeervolle beeldtaal die spanning en intimiteit combineert.
- Een slim opgebouwde puzzel die verrassend eindigt.
Zwak
- Een groot deel van de cast blijft onderbenut.
- De emotionele lading haalt het niet bij Knives Out.
- Meta-grapjes over Netflix en Star Wars breken soms de illusie.
Conclusie
Wake Up Dead Man: A Knives Out Mystery is niet de meest emotionele, maar wel de meest bevredigende film in de reeks tot nu toe. Rian Johnson laat zien dat hij de kracht van een klassiek mysterie begrijpt en kiest dit keer voor precisie boven experiment. Het resultaat is een film die de geest van Agatha Christie eert zonder ouderwets te worden.
Voor fans van het genre is dit een absolute aanrader en voor liefhebbers van Benoit Blanc een geruststelling dat de reeks na Glass Onion weer op koers ligt. Het is misschien niet de ultieme climax van de trilogie, maar wel een bewijs dat Johnson en Craig nog veel moois in hun detective in petto hebben.
