Fantastisch en macaber, maar niet alleen Pan’s Labyrinth
Door Panda Bytes
Guillermo del Toro. Alleen zijn naam al roept beelden op van sprookjesachtige werelden, sinistere schaduwen en wezens die net zo menselijk zijn als wijzelf — al dragen ze klauwen, vleugels of een klokwerkhart. Zijn werk wordt vaak gereduceerd tot de grote publieksfavorieten: Pan’s Labyrinth (2006), The Shape of Water (2017) of recenter Pinocchio (2022). Maar tussen die films ligt een goudmijn van minder bekende parels die minstens zo veel zeggen over zijn artistieke ziel. Bij Panda Bytes duiken we graag in het vergeten hoekje van de videotheek — al dan niet virtueel — en vandaag herwaarderen we vijf ondergewaardeerde films van de Mexicaanse meester.
Dus zet je bril op, poets je lens, en kijk mee met frisse ogen naar de vergeten pracht van Guillermo del Toro.
- The Devil’s Backbone (2001) – Een spookverhaal met een hart
Regisseur: Guillermo del Toro
Als je ooit een spookhuis wilde bezoeken waar het niet de spoken, maar de mensen zijn die je kippenvel bezorgen, dan is The Devil’s Backbone jouw ticket. De film speelt zich af tijdens de Spaanse Burgeroorlog in een afgelegen weeshuis waar jonge Carlos oog in oog komt te staan met een spook – de mysterieuze Santi. Maar zoals del Toro vaker doet: het echte kwaad zit niet in het bovennatuurlijke, maar in de mensen zelf.
Wat The Devil’s Backbone zo krachtig maakt, is hoe het horror vermengt met melancholie. Het is geen film die je in je gezicht schreeuwt, maar eerder eentje die zachtjes aan je mouw trekt, net lang genoeg om je daarna volledig in te kapselen. En eerlijk? Deze film verdient net zo veel lof als Pan’s Labyrinth – misschien wel meer.
Panda Bytes Tip: Let op hoe del Toro licht en schaduw gebruikt als psychologische lagen. Elke scène is een schilderij.
- Crimson Peak (2015) – Gotische horror in een prachtig jasje
Regisseur: Guillermo del Toro
Liefhebbers van gotische romantiek à la Wuthering Heights of Rebecca mogen deze film niet overslaan. Crimson Peak is een liefdesbrief aan het genre. Het verhaal volgt de jonge schrijfster Edith die in een spookachtig landhuis terechtkomt, omringd door geheimen, bloedrode klei en een zwijgende, onheilspellende zuster.
Hoewel de film bij release gemengde recensies kreeg — velen verwachtten een traditionele horrorfilm — is Crimson Peak in werkelijkheid een esthetisch meesterwerk vol visuele symboliek. Het huis ademt, bloedt, en houdt geheimen vast als een roddelende oudtante op een familiefeest.
Wat het verdient: een tweede kijkbeurt, zonder de verwachting van ‘jump scares’, maar met de openheid voor een horrorfilm die je hart langzaam openrijt.
Panda Bytes vraagt: Is horror nog wel horror als het zó mooi is? Laat het ons weten in de comments.
- Mimic (1997) – Angstige sfeer en griezelige insecten
Regisseur: Guillermo del Toro
Del Toro’s Amerikaanse debuut werd helaas gekortwiekt door studiobemoeienis, maar zijn stempel is onmiskenbaar. Mimic gaat over genetisch gemodificeerde insecten die in de New Yorkse metro evolueren tot iets… veel enger. Het klinkt als een B-film — en misschien is het dat ook — maar het heeft de handtekening van een regisseur die zelfs in een script over kakkerlakken poëzie weet te vinden.
De donkere, kille setting van de ondergrondse tunnels is een klassiek del Toro-decor: een plek waar het menselijke en het monsterlijke elkaar kruisen. En ondanks de problemen achter de schermen, toont Mimic al vroeg zijn liefde voor tragische monsters — een thema dat later zijn handelsmerk zou worden.
Wist je dat? Del Toro haatte de studioversie zó erg dat hij later een ‘Director’s Cut’ uitbracht. Die is stukken beter. Echt.
- Nightmare Alley (2021) – Noir met een existentiële twist
Regisseur: Guillermo del Toro
Verwacht geen demonen of faunen. Nightmare Alley is misschien wel del Toro’s meest ‘menselijke’ film. Maar laat dat je niet misleiden: deze film is minstens zo donker als zijn eerdere werk. Bradley Cooper speelt een man die via een kermiswereld vol bedrog en trucs opstijgt tot een glamoureuze mentalist… en weer naar beneden tuimelt.
De film is traag, contemplatief en adembenemend mooi geschoten. De echte horror zit niet in de buitenwereld, maar in de psyche van een man die zichzelf verliest. En laten we eerlijk zijn: hoe vaak zie je tegenwoordig nog een film die de moeite neemt om écht iets te zeggen over ambitie, illusie en zelfdestructie?
Panda Bytes Reflectie: Is Nightmare Alley del Toro’s versie van Citizen Kane? Een grootse val van een kleine man?
- Cronos (1993) – Zijn debuutfilm over vampirisme en eeuwig leven
Regisseur: Guillermo del Toro
Voordat hij Hollywood veroverde, maakte del Toro Cronos, een eigenzinnige vampieren film met een gouden kever als middelpunt. Jep, je leest het goed. Deze kleine, Mexicaanse productie zit bomvol stijl, tragiek en verbeelding. Hier begint zijn fascinatie met tijd, dood en transformatie – thema’s die in elk van zijn latere films zouden terugkeren.
De film is een reflectie op ouder worden en de prijs van onsterfelijkheid. Het heeft de charme van een ruwe diamant — niet perfect, maar vol ziel. En Ron Perlman? Die steelt de show als schurk met een slecht humeur en een nog slechter kapsel.
Panda Bytes Quote: “Als Dracula en Frankenstein een baby kregen in Mexico, dan zou het Cronos heten.”
Tot slot: Durf opnieuw te kijken
Guillermo del Toro maakt geen makkelijke films. Hij maakt films die bij je blijven, als een liedje dat je niet uit je hoofd krijgt of een geur die je terugvoert naar je kindertijd. Zijn ondergewaardeerde werk laat zien dat meesterwerken niet altijd luid schreeuwen — soms fluisteren ze. En als je goed luistert, hoor je verhalen over verlies, verlangen en menselijkheid, verpakt in nachtmerries en droomstof.
Bij Panda Bytes geloven we dat het tijd is om deze films opnieuw te bekijken. Niet als voetnoten in zijn carrière, maar als hoofdstukken die een dieper begrip geven van wie del Toro werkelijk is. Een verhalenverteller. Een dromer. Een man die de monsters in ons allemaal begrijpt — en ze vergeeft.
Wat is jouw favoriete vergeten del Toro-film? Hebben we er eentje gemist? Laat het ons weten in de reacties!
Volg Panda Bytes voor meer filmduiken, geeky weetjes en verrassende ontdekkingen in de wereld van beeld en verhaal.
