Introductie:
Met The Conjuring: Last Rites sluit Warner Bros. officieel de boeken van een van de bekendste horror franchises van de 21e eeuw. Wat begon in 2013 met James Wans ijzingwekkende The Conjuring groeide uit tot een universum van negen films vol demonen, nonnen en bezeten poppen. Maar zoals bij elke filmreeks zijn niet alle delen even sterk. Sommige titels bezorgden ons kippenvel en nachtmerries, andere riepen vooral de vraag op: “Moest dit nou echt?”
In dit overzicht rangschikken we álle films in het Conjuring-universum, inclusief het kersverse Last Rites, van beste naar slechtste. We kijken naar de kracht van de horror, de originaliteit, de acteerprestaties en vooral: hoeveel nachtlampjes je na afloop moet aanlaten.
- The Conjuring (2013) Het meesterwerk dat alles startte
James Wan wist in 2013 de horror wereld op zijn kop te zetten met een film die terugging naar de essentie: spanning, sfeer en goed opgebouwde schrikmomenten. The Conjuring draait om de zaak van de Perron-familie die hun nieuwe huis in Rhode Island betrekt en al snel te maken krijgt met onverklaarbare fenomenen.
Wat deze film zo sterk maakt, is de balans. Er is geen overdaad aan gore of goedkope jumpscares, maar een zorgvuldig opgebouwde dreiging. De “hide and clap”-scène behoort tot de meest iconische horrormomenten van het decennium. Patrick Wilson en Vera Farmiga leggen als Ed en Lorraine Warren de basis voor hun geloofwaardige en menselijke portrettering van twee personages die makkelijk in clichés hadden kunnen vervallen.
Waarom nummer 1? Omdat deze film de standaard zette voor moderne horror. Zelden werd spanning zo subtiel en effectief opgebouwd.
- The Conjuring 2 (2016) London calling voor pure horror
Wan bewees dat bliksemschichten wél twee keer in dezelfde fles gevangen kunnen worden. In The Conjuring 2 volgen we de beruchte Enfield Poltergeist-zaak in Londen. Lorraine en Ed reizen af om een alleenstaande moeder en haar kinderen te helpen, en krijgen te maken met de demonische Valak beter bekend als de angstaanjagende non.
De kracht van dit vervolg zit in zijn schaal: grootser, emotioneler en visueel nog indrukwekkender, maar zonder de intimiteit te verliezen. De scène met de schaduw van de non in de gang bezorgde menig kijker hartkloppingen. Bovendien werd hier de basis gelegd voor de spin-off rond Valak, hoewel die helaas minder sterk uitviel.
Waarom nummer 2? Omdat dit vervolg net zo sterk, zo niet sterker is dan het origineel en nieuwe diepte gaf aan de relatie tussen Ed en Lorraine.
- Annabelle: Creation (2017) Een spin-off die niemand verwachtte goed te zijn
Na het desastreuze eerste Annabelle-deel (waarover later meer), waren de verwachtingen voor Annabelle: Creation laag. Maar regisseur David F. Sandberg wist het tij te keren. Dit prequel-verhaal toont hoe de demonische pop tot leven kwam in het huis van een poppenmaker en zijn vrouw.
De film combineert klassieke haunted house-elementen met slimme scare-build-ups. Het is donker, beklemmend en verrassend inventief, met kindacteurs die overtuigend spelen in plaats van de film te breken.
Waarom nummer 3? Omdat Creation liet zien dat een spin-off wél kwaliteit kan hebben en de franchise nieuw leven inblies.
- Annabelle Comes Home (2019) Horror in de Warren-archieven
Deze film speelt zich grotendeels af in het huis van de Warrens en draait om hun dochter Judy, die samen met twee vriendinnen per ongeluk Annabelle loslaat. Het leuke aan deze film is dat de kijker eindelijk meer ziet van de mysterieuze artefactenkamer.
Hoewel de structuur soms episodisch voelt (alsof je verschillende korte verhalen aan elkaar plakt), is de film onderhoudend en sfeervol. Het is minder angstaanjagend dan Creation, maar biedt meer fanservice en worldbuilding.
Waarom nummer 4? Omdat het een leuke blik gunt in de Warren-archieven en Annabelle opnieuw dreigend weet neer te zetten.
- The Nun (2018) Sterk concept, zwakke uitvoering
Valak was in The Conjuring 2 een nachtmerrie om naar te kijken, dus een eigen film leek een gouden zet. Het decor van een verlaten klooster in Roemenië is perfect voor gotische horror. De sfeer is dik in orde: mistige gangen, donkere kerkers en koorgezang dat je nekharen overeind zet.
Helaas doet de film te weinig met dit materiaal. Het plot voelt mager en de scares zijn vaak voorspelbaar. Toch is The Nun visueel indrukwekkend en levert Bonnie Aarons opnieuw een angstaanjagende performance als Valak.
Waarom nummer 5? Omdat de potentie groter was dan het resultaat, maar de film visueel memorabel blijft.
- The Conjuring: The Devil Made Me Do It (2021) Een gemiste kans
Het derde officiële deel in de hoofdreeks week af van de vertrouwde haunted house-setting. Het draaide om de beruchte rechtszaak waarin een moordverdachte beweerde bezeten te zijn. Dit gaf de film een interessante juridische invalshoek, maar de uitwerking was rommelig.
Regisseur Michael Chaves nam het stokje over van Wan, en dat verschil is merkbaar. De film mist de finesse in spanning en lijkt meer een bovennatuurlijke thriller dan pure horror. Wilson en Farmiga dragen de film opnieuw, maar de vonk van de eerste twee delen ontbreekt.
Waarom nummer 6? Omdat het idee sterk was, maar de uitvoering middelmatig.
- The Curse of La Llorona (2019) – Een vreemde eend in de bijt
Officieel is The Curse of La Llorona onderdeel van het Conjuring-universum, al voelt het vaak losstaand. De film draait om de Mexicaanse legende van de “Weenende Vrouw” die kinderen achtervolgt.
Hoewel de folklore interessant is, leunt de film te zwaar op generieke jumpscares. Het verhaal is voorspelbaar en de personages blijven oppervlakkig. Er zijn momenten van spanning, maar te weinig om echt indruk te maken.
Waarom nummer 7? Omdat het universum erbij gebaat was geweest als deze film gewoon zelfstandig was gebleven.
- Annabelle (2014) De pop die ons liet gapen
Na de introductie van Annabelle in The Conjuring stonden fans te trappelen voor een eigen film. Helaas leverde dit eerste spin-offdeel een saaie en generieke horrorfilm op die alle clichés uit de kast trok.
Het grootste probleem is dat Annabelle nauwelijks dreigend voelt. De scares zijn voorspelbaar en de film mist de spanning en emotionele kern van de hoofdreeks. Het voelde meer als een haastklus dan als een volwaardige uitbreiding.
Waarom nummer 8? Omdat het de reputatie van Annabelle bijna om zeep hielp. Gelukkig maakte Creation later veel goed.
- The Conjuring: Last Rites (2025) Een uitgeblust afscheid
En dan komen we bij het meest recente deel: The Conjuring: Last Rites. Na jaren van opbouw moest dit het epische slotstuk worden. Helaas voelt het vooral als een uitgerekte epiloog.
De film opent sterk met een dramatische terugblik op 1964, maar verzandt al snel in een trage opbouw rond de Smurl-familie. Pas na anderhalf uur duiken Ed en Lorraine op om de boel te redden, maar tegen die tijd is de spanning allang verdwenen.
De focus op dochter Judy had interessant kunnen zijn, maar de finale een soort team-up tegen de demon mist intensiteit. Regisseur Michael Chaves weet opnieuw geen memorabele horror scènes te creëren, waardoor dit slotstuk eerder teleurstelt dan afsluit.
Waarom nummer 9? Omdat een franchise die begon met kippenvel eindigt met een gaap.
Het eindoordeel
Het Conjuring-universum is een bonte mix van briljante horror, onderhoudende spin-offs en teleurstellende zijsporen. De eerste twee Conjuring-films blijven onovertroffen en behoren tot de moderne horrorcanon. Spin-offs als Annabelle: Creation bewezen dat er ruimte is voor kwaliteit, terwijl films als The Curse of La Llorona en Annabelle lieten zien dat kwantiteit soms belangrijker leek dan inhoud.
Met Last Rites is de cirkel rond, maar het einde smaakt eerder als lauwe koffie dan als een vurige finale. Toch kunnen we niet ontkennen dat dit universum de afgelopen twaalf jaar een enorme stempel heeft gedrukt op de horrorwereld.
De volledige ranglijst in één overzicht
- The Conjuring (2013)
- The Conjuring 2 (2016)
- Annabelle: Creation (2017)
- Annabelle Comes Home (2019)
- The Nun (2018)
- The Conjuring: The Devil Made Me Do It (2021)
- The Curse of La Llorona (2019)
- Annabelle (2014)
- The Conjuring: Last Rites (2025)
Bij Panda Bytes zijn we benieuwd: welke film uit dit universum is jouw favoriet en waarom? Vond jij Last Rites een waardig einde, of had Warner Bros. beter kunnen stoppen na de tweede film? Deel je mening in de reacties en laten we samen de balans opmaken van twaalf jaar paranormale nachtmerries.
