Introductie: De man met duizend gezichten (en minstens net zoveel emoties)
Sommige acteurs blijven altijd een beetje zichzelf, ongeacht hun rol. Lee Pace is precies het tegenovergestelde. Deze kameleon van het scherm duikt in zijn personages alsof hij een andere huid aantrekt – en laat die pas weer los als de aftiteling rolt. Of hij nu een elfenkoning speelt die zijn volk beschermt vanaf een elandtroon, of een mysterieuze techvisionair in de jaren ’80, Pace doet het met overtuiging, stijl en een onmiskenbare flair.
Bij Panda Bytes zijn we al jaren gefascineerd door zijn veelzijdigheid. Niet omdat hij de luidste acteur in de kamer is, maar juist omdat hij zo beheerst, gelaagd en onverwacht is. Zijn rollen blijven hangen – niet per se omdat ze groots zijn, maar omdat ze voelen alsof er echt iemand leeft achter die ogen.
In deze top 10 nemen we je mee langs zijn meest opvallende film- en seriemomenten. Van fantasiewerelden tot realistische drama’s, van politieke intrige tot ruimte-epos: Pace laat telkens zien dat hij de kunst van het verdwijnen in een rol perfect beheerst. Dus leun achterover, pak wat popcorn (of een punt taart uit Pushing Daisies) en ontdek waarom Lee Pace tot de meest intrigerende acteurs van zijn generatie behoort.
The Fall (2006) – Film
Met: Lee Pace & Catinca Untaru – een visueel sprookje met een rauw randje
In The Fall neemt regisseur Tarsem Singh ons mee op een duizelingwekkende visuele reis, waarin Lee Pace de rol speelt van Roy, een gebroken stuntman in het Hollywood van de jaren 20. In een ziekenhuisbed ontmoet hij het jonge, nieuwsgierige meisje Alexandria (Catinca Untaru), en samen ontsnappen ze in een fantasiewereld vol helden, schurken en wraak. Maar wat begint als een kleurrijk avontuur, onthult al snel een diepere, melancholische laag. Pace is hier fenomenaal – breekbaar en betoverend tegelijk. De chemie met Untaru, die vrijwel zonder acteerervaring in haar rol stapte, maakt deze film hartverscheurend en magisch tegelijk.
Pushing Daisies (2007–2009) – Serie
Met: Lee Pace, Anna Friel & Kristin Chenoweth – romantiek met een vleugje dood
Stel je een man voor die doden weer tot leven kan wekken… maar ze niet voor een tweede keer mag aanraken. Dat is het intrigerende uitgangspunt van Pushing Daisies, een wonderlijke mix van misdaad, romantiek en absurditeit. Lee Pace schittert als Ned, een bedeesde taartenbakker met bovennatuurlijke krachten en een hart van goud. Wanneer hij zijn jeugdliefde Chuck (Anna Friel) weer tot leven brengt, ontstaan er romantische complicaties van het niveau “we kunnen nooit knuffelen”. Voeg daar een zingende Kristin Chenoweth aan toe en je krijgt een kleurrijke, fantasierijke serie die nooit helemaal de waardering kreeg die ze verdiende. Een cultklassieker pur sang.
Halt and Catch Fire (2014–2017) – Serie
Met: Lee Pace, Scoot McNairy & Mackenzie Davis – Silicon Valley met schroefjes en emoties
Wie dacht dat technerds saai waren, heeft Halt and Catch Fire nooit gezien. Deze onderschatte AMC-serie dompelt je onder in de begindagen van de personal computer en toont de strijd, het idealisme en de ego’s die Silicon Valley maakten tot wat het nu is. Lee Pace speelt Joe MacMillan, een charismatische maar complexe visionair met een donker randje. Zijn samenwerking – en botsing – met ingenieur Gordon (Scoot McNairy) en programmeur Cameron (Mackenzie Davis) levert een meeslepend drama op dat draait om falen, vallen en telkens weer opstaan. Met zinderende dialogen en schitterend acteerwerk is dit verplichte kost voor elke tech- en serieliefhebber.
The Hobbit: The Desolation of Smaug (2013) – Film
Met: Lee Pace, Martin Freeman & Richard Armitage – een elfenkoning in galajurk
Als je ooit dacht dat elfen saai waren, dan ken je Thranduil nog niet. In het tweede deel van The Hobbit-trilogie geeft Lee Pace een ijskoud elegante draai aan de elfenkoning van het Noorderwoud. Met scherpe jukbeenderen, een vleugje arrogantie en een eland als vervoermiddel steelt hij elke scène waarin hij verschijnt. Zijn interacties met Bilbo (Martin Freeman) en Thorin (Richard Armitage) zijn geladen met spanning en mystiek. Pace speelt Thranduil als een wezen dat zowel wijs als gevaarlijk is, met een blik die je doorboort tot in je ziel. Een perfecte balans tussen Shakespeareaanse flair en Tolkien-mystiek.
Guardians of the Galaxy (2014) – Film
Met: Lee Pace, Chris Pratt & Zoe Saldaña – een ruimte-schurk met een god complex
In dit Marvel-spektakel neemt Lee Pace de rol aan van Ronan the Accuser, een fanatieke krijgsheer met meer make-up dan een glamrockband en een hamer waar zelfs Thor jaloers op zou zijn. Pace dompelt zich volledig onder in de rol van deze intergalactische extremist, wiens kalme, monotone stem gevaarlijker is dan honderd schreeuwende schurken. Tegenover hem staat een bende onwaarschijnlijke helden – denk: een boom, een wasbeer, en een charmante ruimtepiraat. Ondanks zijn beperkte schermtijd weet Pace indruk te maken door zijn dreiging te combineren met een bijna religieuze overtuiging. Ronan is niet zomaar een slechterik – hij gelooft echt dat hij het juiste doet. En dat maakt hem des te angstaanjagender.
Miss Pettigrew Lives for a Day (2008) – Film
Met: Lee Pace, Amy Adams & Frances McDormand – charme in oorlogstijd
In deze heerlijk luchtige maar gelaagde romantische komedie toont Lee Pace zijn zachtere, charmantere kant. Hij speelt Joe, een welbespraakte pianist die hopeloos verliefd wordt op Delysia (Amy Adams), een actrice met iets te veel aanbidders en iets te weinig overzicht. Frances McDormand schittert als de nuchtere gouvernante die het allemaal gadeslaat. Pace is hier niet de flamboyante koning of technologische pionier, maar gewoon een man met een warm hart in een verwarrende wereld. Zijn blik op Delysia – vol hoop, kwetsbaarheid en oprechte liefde – maakt deze film tot een tedere parel. Een zeldzame rol waarin Pace laat zien hoe krachtig subtiliteit kan zijn.
Twilight: Breaking Dawn – Part 2 (2012) – Film
Met: Lee Pace, Kristen Stewart & Robert Pattinson – de cowboy-vampier in een glitter wereld
Ah, Twilight. Je houdt ervan of je krijgt er allergische reacties van. Maar zelfs de grootste cynicus moet toegeven: Lee Pace’s verschijning als Garrett, de losbandige en vrijgevochten vampier, is een welkome verademing in een wereld vol dramatische zuchten en eeuwige verliefdheid. Met zijn wilde haren, hongerige blik en ondeugende glimlach lijkt Garrett rechtstreeks uit een gotische western te zijn gestapt. Hij vormt een van de kleurrijkste figuren in het eindgevecht tussen de Cullens en de Volturi, en brengt een vleugje flair en rebellie in de anders zo zwaarmoedige vampierenclan. Niet Pace’s meest diepgaande rol, maar wel eentje die bewijst hoe hij zelfs in een overvolle cast opvalt.
Lincoln (2012) – Film
Met: Lee Pace, Daniel Day-Lewis & Sally Field – politiek vuurwerk met snorren
In Steven Spielbergs historische drama Lincoln speelt Lee Pace de sluwe congresman Fernando Wood, een man die niet bepaald staat te springen om de afschaffing van de slavernij. Tegenover hem staat Daniel Day-Lewis als een haast mythische Abraham Lincoln. Pace’s vertolking is scherp, elegant en gewiekst – precies wat je nodig hebt in een politieke arena waar woorden dodelijker zijn dan zwaarden. Hij brengt een vleugje arrogantie, retorische scherpte en theatrale flair in een verder uiterst serieuze film. En dat alles zonder zijn personage te karikaturiseren. In een cast vol Oscarwaardige zwaargewichten weet Pace zich moeiteloos staande te houden.
Foundation (2021–heden) – Serie
Met: Lee Pace, Jared Harris & Lou Llobell – keizers, kloons en kosmische chaos
Als je dacht dat keizers passé waren, dan heb je nog niet gekeken naar Foundation, Apple TV+’s ambitieuze verfilming van Isaac Asimovs sciencefictionbijbel. Lee Pace speelt Brother Day, een van de genetisch gekloonde leiders van een eeuwenoud galactisch rijk. Met zijn imposante gewaden, vurige toespraken en subtiele dreiging brengt Pace een angstaanjagend elegante autoriteit naar het scherm. Hij is zowel goddelijk als menselijk – een keizer die worstelt met zijn onsterfelijkheid én met opstandige onderdanen. Deze serie is geen lichte kost, maar wel een visueel en thematisch spektakel. En Pace? Die draagt het als een keizerlijke kroon: moeiteloos en magnetisch.
Infamous (2006) – Film
Met: Lee Pace, Toby Jones & Daniel Craig – moord, mysterie en literaire obsessie
In deze alternatieve verfilming van Truman Capote’s obsessie met de moordenaars uit In Cold Blood speelt Lee Pace de rol van Dick Hickock, een van de twee mannen die verantwoordelijk zijn voor een gruwelijke familiedoding in Kansas. Zijn tegenspelers zijn niet de minsten: Toby Jones als Capote en Daniel Craig als de mysterieuze Perry Smith. Pace is huiveringwekkend geloofwaardig als de impulsieve, berekenende Hickock – een man zonder geweten, maar niet zonder charme. Infamous werd overschaduwd door het gelijktijdig verschenen Capote (met Philip Seymour Hoffman), maar verdient absoluut meer lof. Vooral Pace’s spel is intens en verontrustend realistisch.
Bones 1 🎬 Bodies Bodies Bodies (2022) – Film
Met: Lee Pace, Amandla Stenberg & Maria Bakalova – satire meets slasher
Wie had gedacht dat Lee Pace een van de grappigste rollen van zijn carrière zou spelen in een TikTok-generatie horrorfilm? In Bodies Bodies Bodies speelt hij Greg, de iets te oude vriend van een jong partypeepje, die zich ineens terugvindt in een huis vol paranoia, moordverdachten en sarcasme. De film is een scherpe, satirische blik op generatie Z en hun obsessies met identiteit, schuld en online validatie. Pace brengt precies de juiste mix van ongemak, zelfspot en rust in deze dolgedraaide setting. Hij is als de enige volwassene op een kinderfeestje waar net een seriemoordenaar is uitgenodigd – en dat maakt het heerlijk ongemakkelijk.
Bones 2 🎬 The Good Shepherd (2006) – Film
Met: Lee Pace, Matt Damon & Angelina Jolie – spionage, stil verdriet en een vleugje Pace
In Robert De Niro’s spionagethriller over de vroege dagen van de CIA speelt Lee Pace een kleine maar gedenkwaardige rol als Richard Hayes. De film draait vooral om Edward Wilson (Matt Damon), een man die alles opoffert voor ‘zijn land’, inclusief zijn eigen menselijkheid. Pace duikt op als een jonge diplomaat in een wereld vol geheimen, samenzweringen en emotionele afstand. Ondanks zijn beperkte screentijd weet hij indruk te maken – hij lijkt zelfs nog het meeste gevoel te tonen in een film waarin emoties vooral onder het oppervlak koken. The Good Shepherd is traag, complex, maar rijk aan sfeer – en Pace past daar perfect in.
Conclusie: Wat Lee Pace ons leert over acteren – en over kijken
Na het herbeleven van deze tien magistrale rollen van Lee Pace kunnen we niet anders dan concluderen: hier is sprake van een acteur die zelden de makkelijke weg kiest. Hij is geen blockbuster-hopper die op de automatische piloot speelt. Integendeel – Pace is een bouwer, een bewerker, een subtiele verteller. Hij maakt van elke rol een puzzel, en als kijker mag je de stukjes zelf in elkaar leggen. Soms zit je op het puntje van je stoel, soms voel je je juist verstild – maar onberoerd blijf je nooit.
Wat zijn werk extra bijzonder maakt, is zijn vermogen om in elk genre te floreren. Sci-fi? Check. Romantiek? Absoluut. Historisch drama, fantasy, horror, politieke satire? Ook dat. Maar hij doet het zonder poespas. Lee Pace gebruikt geen trucjes – hij gebruikt zijn hele wezen. Zijn ogen spreken boekdelen. Zijn houding verraadt innerlijke strijd. En zelfs in stilte weet hij meer te zeggen dan menig personage met vijf monologen.
Voor ons bij Panda Bytes is Pace een herinnering aan waarom we van films en series houden: ze laten ons even ontsnappen, maar ze houden ons ook een spiegel voor. Acteurs als Lee Pace helpen ons om anders te kijken – naar verhalen, naar personages, en misschien ook een beetje naar onszelf.
Dus, welke Pace ga jij opnieuw beleven? Laat het ons weten – we praten graag verder in de comments.
