Review: Opus (2025) – Een Stijlvolle Satire op de Cultus van Beroemdheden

Introductie:

“Opus” is de nieuwste satirische thriller van A24, waarin John Malkovich de rol speelt van een mysterieuze popster met een bijna sekte achtige aanhang. Met Ayo Edebiri als een kritische journaliste die vastberaden is om de waarheid te achterhalen, belooft de film een prikkelende blik op de moderne obsessie met beroemdheden en de invloed van de aandachtseconomie.

Bij Panda Bytes duiken we alvast in deze veelbesproken titel en bekijken we of Opus erin slaagt om een scherpe, spannende en visueel meeslepende film te zijn.

Het Verhaal: Een Mysterie Achter de Schijnwerpers

Ariel Eckton (Ayo Edebiri) is een jonge journaliste met grote ambities, maar haar carrière lijkt maar niet van de grond te komen. Totdat de legendarische popster Moretti (John Malkovich) haar uitnodigt in zijn afgelegen landhuis, waar hij zijn eerste album in tientallen jaren zal onthullen. Ariel grijpt deze kans met beide handen aan, niet wetende dat ze een wereld binnenstapt waarin de grenzen tussen realiteit, manipulatie en obsessie vervagen.

Naast Ariel zijn er andere invloedrijke figuren uit de mediawereld aanwezig: een omstreden tv-persoonlijkheid (Juliette Lewis), een bekende paparazza, een socialmedia-influencer en een populaire podcaster. Terwijl Moretti hen langzaam in zijn zorgvuldig geconstrueerde universum zuigt, beginnen de eerste tekenen van onheil zich te openbaren. Maar de grote vraag blijft: waarom is Ariel hier echt?

John Malkovich als Moretti: Een Unieke Maar Gedurfde Keuze

John Malkovich staat bekend om zijn excentrieke en intrigerende rollen, maar als Moretti, een wereldberoemde popster met een Madonna-achtige status, is hij op het eerste gezicht een onverwachte keuze. Toch weet hij de rol een uniek en onheilspellend randje te geven. Zijn Moretti is geen doorsnee popicoon, maar eerder een filosofisch ingestelde, bijna mythische figuur die zijn fans in een hypnotiserende greep houdt.

Malkovich’ karakteristieke stijl maakt Moretti niet per se geloofwaardig als een hitmachine uit het verleden, maar juist wél als een charismatische sekteleider die zijn invloed slim inzet. Zijn onderkoelde, berekenende optreden zorgt voor een constante onderhuidse spanning, wat perfect past bij de mysterieuze sfeer van de film.

Ayo Edebiri levert ondertussen een ijzersterke prestatie als Ariel. Haar scherpe, humoristische, maar tegelijkertijd kwetsbare vertolking maakt haar een personage waarin het publiek zich kan herkennen. Ze is niet de typische actieheld of detective, maar een jonge vrouw die moet balanceren tussen nieuwsgierigheid en angst terwijl ze steeds verder in Moretti’s wereld wordt getrokken.

Een Satire Die Niet Altijd Hard Genoeg Bijt, Maar Wel Intrigeert

De thema’s die Opus aansnijdt, zijn zonder twijfel actueel. We leven in een tijd waarin beroemdheden niet alleen artiesten zijn, maar ook merkpersonen, goeroes en soms zelfs messiaanse figuren. De film speelt slim met deze ideeën en stelt de vraag: waarom vereren we bepaalde mensen zo blindelings? En welke rol spelen mediafiguren en influencers in deze dynamiek?

Toch blijft de satire soms aan de oppervlakte. Waar een film als The Menu of Triangle of Sadness echt tot op het bot snijdt, kiest Opus voor een subtielere aanpak. De film prikkelt en zet aan tot nadenken, maar had hier en daar wat scherper mogen zijn in zijn kritiek.

Sterke Visuele Stijl en Hypnotiserende Sfeer

Wat de film in thematische diepgang soms mist, maakt hij goed in sfeer en cinematografie. De setting – een afgelegen, bijna droomachtige locatie – draagt bij aan het beklemmende gevoel dat langzaam opbouwt. De belichting, kleurgebruik en hypnotiserende muziek (met bijdrages van The-Dream en Nile Rodgers) versterken de bijna cultachtige vibe van Moretti’s wereld.

De regie van Mark Anthony Green is stijlvol en doordacht. Met zorgvuldig gecomponeerde shots en een langzaam opbouwende spanning voelt de film bijna als een droom waarin je steeds verder wordt meegezogen.

Conclusie: Een Intrigerende, Maar Niet Perfecte Thriller

Opus is een film die fascineert en intrigeert. Het is een stijlvolle, soms hypnotiserende satire op de cultus van beroemdheden, met sterke acteerprestaties van John Malkovich en Ayo Edebiri.

Toch voelt de film soms wat te terughoudend. Waar hij de kans heeft om écht diep te snijden in de absurditeit van de hedendaagse beroemdheidscultuur, blijft hij op sommige momenten te vaag en laat hij kansen liggen om een krachtigere boodschap neer te zetten.

Maar ondanks die kleine tekortkomingen is Opus een film die blijft hangen. De mysterieuze sfeer, de sterke cast en de stijlvolle regie maken het een boeiende kijkervaring, vooral voor liefhebbers van subtiele thrillers met een maatschappijkritische ondertoon.

Beoordeling: 7/10

Wat denk jij? Zou jij je laten meeslepen door een popidool zoals Moretti, of prik je door de façade heen? Laat het ons weten in de reacties!

Share this post :

Facebook
Twitter
LinkedIn
Pinterest

Online Partner Voor Onlineaanwezigheid

JOUW ONLINE PRESENCE KAN (NOG) BETER. WETEN HOE?
Laatste Nieuws
Categorie

Abonneer op onze nieuwsbrief

Word lid van onze Panda Bytes-nieuwsbrief en ontvang het laatste film- en tech-nieuws rechtstreeks in je inbox! Mis niets, meld je nu aan!
Scroll to Top

what you need to know

in your inbox every morning