Introductie: Alan Parker is zo’n regisseur die je misschien niet altijd meteen noemt in een rijtje met Spielberg, Scorsese of Coppola, maar zijn werk verdient zonder twijfel dezelfde aandacht. Parker was een kameleon: hij koos nooit de veilige weg, maar stapte telkens een ander genre in. Van keihard drama tot
Far from Heaven (2002) Perfectie die barst Regisseur: Todd Haynes Met Far from Heaven leverde Haynes een ode aan de melodrama’s van Douglas Sirk uit de jaren vijftig. De film oogt als een klassieke Hollywoodproductie, compleet met felle kleuren, gestileerde shots en een perfect ogende suburbane setting. Maar achter die façade
Introductie: Sam Mendes behoort tot dat zeldzame type regisseurs dat keer op keer films aflevert die niet alleen indruk maken in de bioscoopzaal, maar ook blijven nazinderen in ons collectieve geheugen. Zijn werk beweegt zich moeiteloos tussen intieme karakterstudies en epische oorlogskronieken, met altijd dat kenmerkende gevoel voor menselijke kwetsbaarheid.
Introductie: Ridley Scott is een filmmaker die zichzelf keer op keer opnieuw uitvindt. Van sciencefictionklassiekers tot historische spektakels en moderne survivaldrama’s: hij is een kameleon in Hollywood. Toch is er altijd die herkenbare handtekening: een scherp oog voor visuele pracht, werelden die groter voelen dan het scherm en personages die
Introductie: Als je de naam George Lucas laat vallen, denken de meeste mensen direct aan sterrenstelsels ver weg, lichtzwaarden en de Force. Logisch ook: Star Wars is uitgegroeid tot een cultureel fenomeen dat alles en iedereen overschaduwt. Toch vergeten we vaak dat Lucas’ filmografie rijker is dan alleen Jedi en
Introductie: Als je aan 1999 denkt, is de kans groot dat je onmiddellijk The Matrix voor je ziet, Brad Pitt en Edward Norton in Fight Club hoort ruziën of de fluisterende woorden “I see dead people” uit The Sixth Sense herbeleeft. Maar dit legendarische filmjaar had méér te bieden dan
Of hoe we van “I’ll be back” naar “I can’t go back” gingen Er was een tijd dat filmhelden onverwoestbaar waren. Ze droegen munitieriemen als sjaals, versloegen hele legers met één hand en keken nooit om naar de explosies die ze zelf veroorzaakten. Hun emoties waren beperkt tot drie standen:
Introductie: Het jaar 2000 markeerde niet alleen een nieuwe eeuw, maar ook een kantelpunt in hoe we verhalen vertelden. De koude technologiekoorts van de jaren ’90 maakte plaats voor iets verrassends: een herontdekking van het menselijke. Films gebaseerd op waargebeurde verhalen kwamen op als reactie op een wereld in verandering.
Introductie: Ah, 1999. Het jaar waarin we allemaal dachten dat Y2K onze broodroosters zou laten ontploffen, Britney Spears het poplandschap binnenstormde met “…Baby One More Time”, en de bioscopen zich vulden met films die – zonder dat we het toen doorhadden – de tand des tijds moeiteloos zouden doorstaan. Maar
Introductie: Er zijn van die regisseurs die met slechts één film de filmgeschiedenis binnentreden alsof ze er altijd al thuis hoorden. Kathryn Bigelow is zo iemand. In 2010 schreef ze geschiedenis als de eerste vrouw die een Oscar won voor Beste Regie, met The Hurt Locker. Een terechte bekroning voor
