Een dolkomische reboot vol chemie, slapstick, nostalgie en verrassend veel hart
Soms heb je geen ingewikkeld plot, maatschappijkritiek of filosofische lagen nodig om een bioscoopzaal plat te krijgen. Soms heb je genoeg aan een politie-inspecteur met een te strak uniform, een explosie van koffiebekers en een plotapparaat dat letterlijk “P.L.O.T. Device” heet. The Naked Gun (2025) is zo’n film.
Regisseur Akiva Schaffer brengt een ode aan de geniale nonsens van het originele Police Squad! en de iconische filmtrilogie met Leslie Nielsen. De reboot blijft trouw aan zijn voorgangers maar voegt ook net genoeg moderniteit toe om relevant te blijven. Dat doet hij met gevoel voor timing, detail én een indrukwekkende cast die verrassend goed op elkaar ingespeeld is.
Liam Neeson als Frank Drebin Jr.: een meester in serieuze onzin
Liam Neeson is geen geboren komiek, maar dat maakt hem juist zo’n fantastische Frank Drebin Jr. Hij speelt de rol met een stalen gezicht en de overtuiging van een Shakespeare-acteur, zelfs als hij op een wc worstelt met een chili-dog of per ongeluk een moordwapen afvuurt door op een badslipper te stappen.
Die oprechte ernst tegenover de onzinnige wereld waarin hij zich bevindt, maakt de humor extra scherp. Zijn Drebin Jr. is misschien iets stoerder dan zijn vader, maar de kern blijft: een man met een missie, omringd door chaos die hij totaal niet begrijpt.
Pamela Anderson en Paul Walter Hauser stelen samen met Neeson de show
Als Beth Davenport laat Pamela Anderson zien dat haar comeback niet op nostalgie rust, maar op echt talent. Ze weet precies wanneer ze de grap moet brengen en wanneer ze de scène moet laten ontsporen. Haar timing is messcherp, haar uitstraling onweerstaanbaar en haar chemie met Neeson? Die is heerlijk. De twee spelen hun onderlinge aantrekkingskracht niet uit als romantisch cliché, maar als een strijd tussen nuchter verstand en totale idiotie – en het werkt perfect.
Paul Walter Hauser, als Ed Hocken Jr., is de lijm die alles bij elkaar houdt. Zijn personage is net serieus genoeg om Drebin’s gekte te kunnen laten floreren, maar zelf ook niet vies van een portie absurde logica. Samen vormen ze een trio dat moeiteloos de charme en het ritme van het origineel weet te evenaren, zonder te vervallen in imitatie.
Meer dan alleen grap op grap: een film met gevoel voor detail
Wat The Naked Gun zo goed maakt, is dat het meer is dan een aaneenschakeling van flauwe grappen. Akiva Schaffer heeft oog voor detail: van subtiele achtergrondgrappen tot absurdistische decorelementen die pas opvallen bij een tweede of derde kijkbeurt.
Een voorbeeld? In een scène waarin Frank zijn badge kwijtraakt, probeert hij deze te vervangen door een tandenborstel, een hotdog en uiteindelijk een papieren hoedje van een kinderverjaardag. Elk object levert zijn eigen minigrap op, maar samen vormen ze een perfecte opbouw naar totale absurditeit.
Ook de actie wordt niet vergeten. Een achtervolging op segways door een museum vol breekbare vazen eindigt in een slow-motion val waarbij een verdwaalde zwanenveer het alarm activeert. Precies de soort overdreven slapstick waar The Naked Gun patent op had en nu weer op durft te nemen.
Een bioscoopervaring om te koesteren
Wat deze reboot extra bijzonder maakt, is dat hij je terugbrengt naar een tijd waarin lachen in de bioscoop vanzelfsprekend was. Waar je met vreemden in het donker zit te gieren om een man die in een moshpit belandt tijdens een rechtszaak. In een tijdperk waarin komedies vaak naar streamingdiensten worden verbannen, voelt The Naked Gun als een verademing op het grote scherm.
De film heeft een hoge herbekijk waarde, omdat de hoeveelheid visuele en verbale grappen onmogelijk in één zitbeurt te vatten is. Dat maakt het niet alleen leuk om samen met anderen te beleven, maar ook om later nog eens terug te kijken al is het maar om die ene grap over “crypto-arena’s” die je de eerste keer miste.
Conclusie: een waardige reboot vol liefde, lef en dommigheid
The Naked Gun (2025) is een zeldzaamheid: een reboot die zijn oorsprong eert zonder vast te roesten in nostalgie. Liam Neeson, Pamela Anderson en Paul Walter Hauser brengen samen een onwaarschijnlijk grappige dynamiek tot leven, en regisseur Akiva Schaffer weet perfect wanneer hij trouw moet blijven aan het origineel en wanneer hij iets nieuws mag proberen.
De film is niet voor iedereen dat was het origineel ook niet. Maar voor wie van flauwe grappen houdt, van woordspelingen zo slecht dat ze weer briljant worden, en van een bioscoopzaal die uit z’n dak gaat van het lachen, is The Naked Gun een aanrader van jewelste.
Jouw mening telt
Heb jij al gelachen om de nieuwe avonturen van Frank Drebin Jr.? Of denk je heimelijk terug aan de oude ZAZ-gloriejaren? Deel je mening met ons hieronder. Wat was jouw favoriete scène, en welke grap vond jij nét over het randje?
Panda Bytes hoort het graag want ook wij geloven dat lachen samen leuker is dan alleen.
