Films die verloren in een jaar vol meesterwerken, maar het herbekijken waard zijn
Inleiding: 1999, misschien wel het beste filmjaar ooit (en daarom ook zo genadeloos)
1999 is berucht. Niet omdat het slecht was, maar juist omdat het zó goed was.
Het jaar van The Matrix, Fight Club, The Sixth Sense, American Beauty, The Blair Witch Project, Toy Story 2 en Eyes Wide Shut. Films die genres herschreven, iconen werden en generaties beïnvloedden.
Maar precies dát maakte 1999 ook meedogenloos. Want tussen al dat geweld aan kwaliteit verdwenen films die in een ander jaar misschien beter hadden overleefd. Projecten die niet slecht waren, maar simpelweg niet hard genoeg schreeuwden. Of te vreemd waren. Of te ambitieus. Of net de verkeerde toon hadden.
En daar zitten juweeltjes tussen. Films die nu, los van de concurrentie, veel leuker blijken dan hun reputatie doet vermoeden.
Bij Panda Bytes vinden we dat onweerstaanbaar. Dus hier is onze liefdevolle selectie:
de Top 7 Grootste Flops van 1999 die tóch leuk zijn.
1. The 13th Warrior
Vikingen, mysterie en Antonio Banderas die er gewoon in duikt
De verwachtingen
Gebaseerd op een boek van Michael Crichton, geregisseerd door John McTiernan (van Die Hard). Het moest een rauw, historisch avontuur worden met mythische ondertonen. Banderas als Arabische diplomaat die zich aansluit bij een groep Vikingen.
De realiteit
De productie liep volledig uit de hand. Reshoots, wisselingen in de montage en een marketing die niet wist of dit fantasy of historie was. De film flopte hard.
Waarom tóch leuk
Omdat de sfeer fantastisch is. De Vikingen voelen ruw en echt, de muziek is meeslepend en het verhaal heeft iets oers. De scène waarin Banderas de taal leert door simpelweg te luisteren, is filmisch goud.
Dit is zo’n film die beter wordt met de jaren.
2. Wild Wild West
Cowboys, steampunk en een mechanische spin die niemand vergat
De verwachtingen
Will Smith op het hoogtepunt van zijn populariteit. Een mix van western en sciencefiction. Humor, actie en grote effecten. Alles leek aanwezig voor een zomerhit.
De realiteit
De toon sloeg nergens op, de humor werkte niet voor iedereen en het verhaal ontspoorde compleet. De film werd een lachertje en kostte enorm veel geld.
Waarom tóch leuk
Omdat het pure camp is. Kevin Kline heeft zichtbaar plezier, Kenneth Branagh speelt een heerlijk gestoorde schurk en de absurditeit is fascinerend. Het is een film die zó fout is dat hij leuk wordt.
Perfect voor een avondje schaamteloos genieten.
3. End of Days
Arnold Schwarzenegger versus Satan aan het einde van het millennium
De verwachtingen
Arnold in een duistere thriller over het einde der tijden. Religieuze symboliek, actie en apocalyptische spanning. Het millennium gevoel zat overal in.
De realiteit
De film was te donker voor Arnolds fans en te bombastisch voor thriller liefhebbers. Critici waren lauw en het publiek bleef weg.
Waarom tóch leuk
Omdat de sfeer heerlijk zwaar is. De film ademt eind jaren negentig paranoia. Schwarzenegger speelt verrassend kwetsbaar en de soundtrack is snoeihard.
Een tijdscapsule vol millennium panieken.
4. Bicentennial Man
Robin Williams als robot met een hart van goud
De verwachtingen
Gebaseerd op een verhaal van Isaac Asimov. Robin Williams als robot die langzaam mens wordt. Het moest warm, filosofisch en ontroerend zijn.
De realiteit
De film werd gezien als te lang, te sentimenteel en te traag. Het publiek had er geen geduld voor en de film flopte.
Waarom tóch leuk
Omdat het oprecht is. Williams is geweldig, de thema’s over tijd, sterfelijkheid en identiteit raken diep en de film durft langzaam te zijn.
Het is geen snelle hap, maar een warme maaltijd.
5. The Iron Giant
Een animatie meesterwerk dat niemand zag
De verwachtingen
Warner Bros bracht een traditionele animatiefilm uit in een tijd dat CGI de norm werd. Het verhaal over een jongen en een reusachtige robot had hart en boodschap.
De realiteit
Slechte marketing. Weinig bioscopen. Lage opbrengst. De film verdween geruisloos.
Waarom tóch leuk
Omdat het een van de beste animatiefilms ooit is. Ontroerend, spannend, slim en tijdloos. Inmiddels een cultklassieker en terecht.
Soms zit een flop gewoon verkeerd in de kalender.
6. The Haunting
Een klassiek spookverhaal verdrinkt in CGI
De verwachtingen
Een remake van The Haunting of Hill House. Met Liam Neeson, Catherine Zeta-Jones en groots opgezette effecten moest dit een moderne horrorhit worden.
De realiteit
De CGI was te veel, de spanning te weinig. De film werd als bombastisch en leeg gezien.
Waarom tóch leuk
Omdat het huis fantastisch is. De productieontwerpen zijn prachtig en de film voelt als een gotische attractie. Geen subtiele horror, maar wel sfeervol spektakel.
7. Wing Commander
Ruimtegevechten, jonge acteurs en een game die te ambitieus werd
De verwachtingen
Een verfilming van de populaire videogame. Ruimteoorlog, jonge sterren en grootschalige actie.
De realiteit
De effecten waren wisselend, het verhaal ingewikkeld en de personages vlak. De film flopte hard.
Waarom tóch leuk
Omdat het oprecht probeert. De ruimtegevechten zijn energiek en de film heeft een nerdy charme. Het voelt als een sci-fi-B-film met grootse dromen.
Waarom 1999 zulke fascinerende flops had
1999 was genadeloos. Films moesten concurreren met meesterwerken. Als je niet uitzonderlijk was, werd je vergeten.
Maar dat maakt deze flops interessant:
Ze waren vaak ambitieus
Ze probeerden genres te mengen
Ze durfden emotioneel te zijn
Ze zaten vol millennium angst
En dat voel je nu nog steeds.
Het plezier van herwaardering
Films als The Iron Giant en Bicentennial Man tonen dat tijd soms nodig is. Wat eerst te traag, te lief of te vreemd lijkt, kan later juist raken.
Flops zijn geen mislukkingen. Ze zijn vertraagde ontdekkingen.
Conclusie: 1999 was meedogenloos maar eerlijk
In een jaar vol iconen was er weinig ruimte voor twijfel. Toch zijn juist die twijfelgevallen het leukst om terug te kijken.
Bij Panda Bytes houden we van dat soort cinema. Films die struikelden in het zicht van de finish, maar het herbekijken meer dan waard zijn.
Jouw beurt
Welke flop uit 1999 verdedigde jij altijd al? Ben jij fan van Wild Wild West? Raakte Bicentennial Man je meer dan je toe wilt geven? Of huil je nog steeds bij The Iron Giant?
Laat het weten. Wij lezen mee.
Panda Bytes
Waar zelfs een flop uit een meesterjaar een plek verdient.
