Films die de box office teleurstelden maar toch hun charme hadden
Inleiding: 2018, het jaar van giga-hits én giga-missers
2018 bracht ons enorme successen. Avengers: Infinity War brak records, Black Panther groeide uit tot cultureel fenomeen, en A Star is Born stal harten wereldwijd. Maar achter al dat glorieus spektakel zat ook een schaduwzijde. Want als er winnaars zijn, zijn er ook verliezers.
Sommige films flopten door slechte timing, andere door rommelige producties, en weer andere omdat niemand er eigenlijk om vroeg. Maar bij Panda Bytes houden we ervan om ook díe kant van het verhaal te belichten. Want zelfs in een mislukking schuilt vaak een onverwachte charme.
Daarom presenteren we vandaag de Top 7 Grootste Flops van 2018 die tóch leuk zijn.
Han Solo’s avontuur dat niemand wilde zien
De verwachtingen
Na het succes van Rogue One dacht Disney slim te zijn: een film over de jonge jaren van Han Solo moest het publiek warm houden tussen de grote Star Wars-saga’s door. Met een stevig budget en Ron Howard achter de camera leek het een veilige gok.
De realiteit
Het publiek was verzadigd door te veel Star Wars in korte tijd. Daarnaast klonk er scepsis over Alden Ehrenreich als Han Solo. Het resultaat: een film die niet slecht was, maar financieel desastreus. Het werd de eerste echte flop in de Star Wars-franchise.
Waarom tóch leuk
Omdat het wél een charmant avontuur is. Ehrenreich doet het eigenlijk verrassend goed en Donald Glover steelt de show als Lando Calrissian. De film voelt luchtig en avontuurlijk. Geen klassieker, maar zeker vermakelijk.

2. The Nutcracker and the Four Realms
Een kerstfeest vol glitter en chaos
De verwachtingen
Disney wilde een nieuwe kerstklassieker maken, gebaseerd op het bekende sprookje en de beroemde muziek van Tsjaikovski. Met Keira Knightley, Helen Mirren en Morgan Freeman leek het een veilige gok.
De realiteit
De film was visueel prachtig maar inhoudelijk leeg. Het verhaal was verwarrend, de toon inconsistent en de marketing miste doel. Financieel liep het desastreus af.
Waarom tóch leuk
Omdat het voelt als een kerstkaart die tot leven komt. De kostuums en decors zijn overdonderend mooi, en Keira Knightley heeft zichtbaar plezier als een absurd excentrieke Suikerfee. Het is campy kerstvermaak op z’n best.

Steden op wielen die te groot bleken
De verwachtingen
Gebaseerd op de populaire boekenreeks en geproduceerd door Peter Jackson. Mortal Engines moest een episch nieuw fantasy-universum worden, vol rijdende steden en steampunk-actie.
De realiteit
Het budget was gigantisch, maar het publiek bleef weg. De film maakte nauwelijks indruk, werd gezien als een inspiratieloze Mad Max-kopie en verloor meer dan honderd miljoen dollar.
Waarom tóch leuk
Omdat het concept zó belachelijk is dat het werkt. Londen dat letterlijk rondrijdt en kleinere steden opeet? Dat wil je zien. De visuals zijn spectaculair en de wereldbuilding is origineel. Als je de clichés door de vingers ziet, is het verrassend vermakelijk.

4. Robin Hood
De zoveelste pijl in het duister
De verwachtingen
Met Taron Egerton als Robin Hood en Jamie Foxx als Little John moest dit de moderne update worden van de legende. Strakke actie, hippe kostuums en een stoere soundtrack.
De realiteit
De film flopte hard. Critici noemden het verhaal inspiratieloos en de stijl een mislukte mix van middeleeuwen en moderne actie. Het publiek had geen behoefte aan nóg een Robin Hood-verhaal.
Waarom tóch leuk
Omdat de actie wel degelijk vermakelijk is. Taron Egerton zet een energieke Robin neer en de film heeft een zekere zelfspot. Zie het als popcorn vermaak, en je hebt een prima avond.

Een kleurrijke fantasie die te veel wilde
De verwachtingen
Disney zette Ava DuVernay in voor A Wrinkle in Time, gebaseerd op de geliefde jeugdboeken. Met Oprah Winfrey, Reese Witherspoon en Mindy Kaling in magische rollen leek dit een ambitieuze familiefilm met hart.
De realiteit
De film werd rommelig, visueel overweldigend maar inhoudelijk leeg. Het publiek snapte er weinig van en de opbrengsten vielen zwaar tegen.
Waarom tóch leuk
Omdat de visuele fantasie bewonderenswaardig is. DuVernay probeerde echt iets nieuws, hoe chaotisch ook. Oprah als kosmische verschijning? Alleen daarvoor is het al de moeite.

6. The Predator
De jacht op succes mislukte
De verwachtingen
Regisseur Shane Black, die zelf in de originele Predator speelde, keerde terug om de franchise nieuw leven in te blazen. Met moderne effecten en een mix van horror en humor leek dit een hit te worden.
De realiteit
Het verhaal ontspoorde volledig. De film voelde als drie scripts in één, met rare humor en onnodige subplots. Het publiek haakte af en critici waren teleurgesteld.
Waarom tóch leuk
Omdat de actie nog steeds intens is en de Predator zelf er indrukwekkend uitziet. Het is geen hoogtepunt, maar wel lekker lompe pulp. Perfect voor een avondje hersenloos vermaak.

Detectives die in hun eigen grap stikten
De verwachtingen
Will Ferrell en John C. Reilly zijn samen vaak hilarisch. Hun parodie op Sherlock Holmes moest een komedieknaller worden.
De realiteit
De film werd een van de slechtst ontvangen komedies van het decennium. De grappen waren flauw, de timing miste en zelfs fans van Ferrell haakten af.
Waarom tóch leuk
Omdat het zó slecht is dat het soms grappig wordt. De absurditeit van sommige scènes doet denken aan een sketch die veel te lang doorgaat. Zet je verstand uit en lach om de mislukte grappen.

Waarom 2018 zo’n fascinerend flopjaar was
2018 liet zien dat grote studio’s soms té veel vertrouwen op naam en budget. Disney dacht dat alles goud werd wat ze aanraakten. Nieuwe franchises als Mortal Engines konden de hype niet waarmaken. En klassiekers als Robin Hoodbleken simpelweg uitgeput.
Maar juist die mislukkingen maken 2018 memorabel. Ze tonen de moed om risico’s te nemen, hoe verkeerd die ook uitpakken.
Het plezier van de flop
Een flop zegt vaak meer dan een hit. Ze laten zien wat studio’s probeerden, waar de grenzen lagen, en waarom sommige ideeën gewoon niet werken. En toch… we kijken, we lachen, we praten erover. Want een slechte film kan net zo entertainend zijn als een goede.