Introductie:
We kennen het allemaal wel: het is zondagavond, je hebt net de laatste aflevering van Euphoria gebinged en blijft achter met een leeg gevoel. De glitters zijn vervaagd, de dramatische muziek is gestopt, en ineens voelt alles een stuk grauwer aan. Maar geen zorgen, lieve Panda Bytes-lezer, ik snap je volledig. Om je te helpen afkicken van je Euphoria-verslaving heb ik speciaal voor jou een lijst samengesteld van acht films die het gevoel, de stijl en thematiek van Euphoria perfect aanvullen of er prachtig op voortborduren. Zet je popcorn klaar en bereid je voor op een bioscoopervaring in je eigen woonkamer.
Wat maakt Euphoria zo verslavend?
Voor we in het diepe duiken met filmtitels die je Euphoria-cravings zullen verzachten, laten we eerst even analyseren waarom juist deze serie zo krachtig en verslavend is. Euphoria, gecreëerd door Sam Levinson, draait om tieners die worstelen met identiteit, seksualiteit, verslaving en mentale gezondheid. De serie combineert visueel verbluffende beelden met rauwe emoties en herkenbare thema’s. Het raakt ons diep omdat het leven, ondanks alle neonlichten en glitter, uiteindelijk draait om menselijke connectie en het verlangen naar liefde en acceptatie.
Het mooie is: film kan hetzelfde effect hebben, soms zelfs nog intenser. Daarom hier mijn persoonlijke selectie van acht films die naadloos aansluiten bij het unieke Euphoria-gevoel.
1. Waves (2019) – De golf die je overspoelt
Regisseur Trey Edward Shults neemt ons mee in het emotioneel turbulente leven van een Afro-Amerikaanse familie in Florida. Waves lijkt op Euphoria vanwege de verbluffende cinematografie, de dromerige soundtracks (met o.a. Frank Ocean), en het harde realisme achter de schijnbare perfectie van het Amerikaanse gezinsleven. De film onderzoekt thema’s als verlies, schuldgevoelens en vergeving. Een emotionele tsunami waar je even stil van wordt.
Waarom moet je dit zien?
Omdat deze film je na afloop ademloos achterlaat – precies wat we gewend zijn van Euphoria.
2. Mid90s (2018) – Nostalgie op een skateboard
Jonah Hill verraste iedereen met zijn regiedebuut Mid90s, een oprechte, nostalgische ode aan de skate cultuur van de jaren negentig. De film volgt Stevie, een jonge jongen die zich probeert te bewijzen binnen een groep oudere skaters. Net als Rue uit Euphoria zoekt Stevie houvast en identiteit in een wereld die groter lijkt dan hijzelf. Wat Mid90s onderscheidt, is de poëtische eenvoud waarmee het alledaagse leven wordt weergegeven. Kleine momenten worden groots, precies zoals Panda Bytes ze graag ziet.
Waarom kijken?
Omdat het een prachtige herinnering is aan de schoonheid en kwetsbaarheid van jong zijn.
3. Thirteen (2003) – De oermoeder van tienerdrama’s
Als je dacht dat de jongeren uit Euphoria heftig waren, wacht maar tot je Thirteen hebt gezien. Catherine Hardwicke‘s rauwe portret van puberteit volgt Tracy, een ogenschijnlijk onschuldige tiener, terwijl ze in een razendsnelle spiraal van rebellie, drugs en seks terechtkomt. Net als Rue en Jules is Tracy zowel kwetsbaar als destructief, en dat maakt haar verhaal pijnlijk herkenbaar.
Waarom is dit essentieel?
Omdat het je recht in je gezicht raakt met de rauwheid van adolescentie.
4. Beautiful Boy (2018) – Verslaving zonder glitter
Terwijl Euphoria de glitter letterlijk laat vallen op het onderwerp drugsgebruik, biedt Beautiful Boy een minder glamoureuze, maar minstens zo krachtige kijk op verslaving. Timothée Chalamet en Steve Carell schitteren als vader en zoon die worstelen met de vernietigende kracht van drugs. Geen suikerlaagjes hier, alleen rauwe emoties die je recht in het hart raken.
Waarom deze film?
Omdat het oprechte verhaal van vaderliefde en verslaving je gegarandeerd kippenvel bezorgt.
5. The Perks of Being a Wallflower (2012) – Herkenning voor buitenbeentjes
Voor wie zich herkent in de buitenbeentjes van Euphoria is The Perks of Being a Wallflower een must-see. Stephen Chbosky’s verfilming van zijn eigen roman is een prachtig, melancholisch eerbetoon aan alle jongeren die worstelen met hun identiteit en hun plek in de wereld. De film ademt dezelfde intense gevoeligheid die we ook bij Rue en Jules terugzien. Bonuspunten voor de prachtige soundtrack.
Waarom moet je dit zien?
Omdat iedereen zich ooit wel eens een wallflower voelt.
7. Lady Bird (2017) – Humor met een hart
Greta Gerwig gaf ons met Lady Bird misschien wel het meest humoristische en authentieke tienerdrama van de laatste jaren. Lady Bird worstelt, net als de personages uit Euphoria, met volwassen worden en identiteit, maar met een flinke dosis humor en warmte. Het leven kan soms hard zijn, maar gelukkig is er altijd plek voor een lach.
Waarom deze film?
Omdat humor soms de beste manier is om het leven draaglijk te maken, iets wat Panda Bytes altijd toejuicht.
8. Climax (2018) – Een dans met waanzin
Als je echt nog een tandje verder wil gaan dan Euphoria, probeer dan Gaspar Noé’s Climax. Deze film is een visuele en emotionele achtbaan waarin een dansfeest uitmondt in een nachtmerrie door een collectieve drugstrip. Heftig, verontrustend, maar fascinerend mooi gefilmd. Echt eentje om met mate te consumeren.
Waarom Climax?
Omdat deze film een ervaring is die je zintuigen volledig overneemt.
Biosmodus aan, bingemode uit!
Zo zie je maar weer, er is hoop na het afronden van Euphoria. Zet die bingemode uit, duik in deze films en ontdek nieuwe werelden die je net zo intens en mooi raken als je favoriete serie. Heb jij zelf nog films die absoluut in deze lijst thuishoren? Laat het me weten in de reacties hieronder, want bij Panda Bytes vinden we het geweldig om met onze lezers te sparren over alles wat ons raakt in film en serie.
En onthoud: uiteindelijk is elk verhaal een reflectie van het leven zelf. Geniet van de reis zelfs wanneer hij af en toe rauw, chaotisch of glitterachtig mooi is.
Tot snel, op Panda Bytes!
