Introductie:
Sommige films zijn als een tik tegen een porseleinen theekopje: subtiel, maar je voelt de barst nog dagenlang. Saltburn is zo’n film. Een vreemd glinsterend cocktailglas vol decadentie, verlangen, ongemak en moreel verval – met een afdronk die je ofwel doet walgen of juist méér wil. Dus… wat nu? Je hebt je hersenen uitgewrongen, je morele kompas opnieuw ingesteld, en je porseleinkast staat nog lichtjes te trillen. Tijd om over te schakelen naar series die in dezelfde twisted sfeer tappen.
Of je nu viel voor het excentrieke klassenverschil, de giftige obsessies, of de esthetiek van het decadent-elitaire universum waarin Saltburn zich afspeelt: deze 8 series verlengen die beleving. En eerlijk? Ze zijn misschien nóg verslavender.
Thema’s: privilege, klasse, hypocrisie, sociale ongemakkelijkheid
Als Saltburn een romige espresso martini was met een wrange nasmaak, dan is The White Lotus de zoute margarita die je achterover slaat terwijl je mensen langzaam ten onder ziet gaan aan hun eigen rijkdom. Deze serie is een snedige dissectie van de elite op vakantie – waarin onderhuids alles rot is. Seizoen 1 speelt zich af op Hawaii, seizoen 2 in Sicilië. Net als in Saltburn zie je hoe oppervlakkige schoonheid en schone schijn langzaam ontrafeld worden tot de lelijke kern van menselijke motieven.
Waarom het werkt voor Saltburn-liefhebbers:
Net als bij de Cattons is alles mooi, maar ook vals. Rijkdom maskeert pijn. En elke glimlach? Een leugen.
Thema’s: obsessie, manipulatie, identiteitsvervorming
Laten we eerlijk zijn: als Oliver uit Saltburn in de VS was opgegroeid, dan had hij best een jeugdvriend kunnen zijn van Joe Goldberg. You volgt een charmante maar intens gestoorde man die mensen stalkt, manipuleert en moordt… allemaal in naam van de liefde. De stem-over, de obsessieve fixatie op één persoon, de sociale camouflage — het zit allemaal ook in Saltburn.
Waarom het werkt voor Saltburn-liefhebbers:
Het is alsof je Oliver’s dagboek mag lezen… maar dan als horror-thriller in slow motion.
Thema’s: verslaving, identiteit, sociale druk, esthetiek
Visueel overdonderend, moreel verwarrend en emotioneel overweldigend: Euphoria is niet zomaar een coming-of-age drama, maar een stylistisch meesterwerk dat je constant een ongemakkelijk gevoel geeft. De jonge personages tasten grenzen af, verliezen zichzelf in drugs, liefde, seks, en alles ertussenin. Net als Saltburn brengt deze serie het innerlijk trauma van haar personages op hypergestileerde wijze naar het scherm.
Waarom het werkt voor Saltburn-liefhebbers:
Omdat je houdt van mooie mensen met lelijke geheimen. En glitter op verdriet.
Thema’s: zwarte humor, moordlust, tienerchaos, psychologisch drama
Een soort Bonnie & Clyde maar dan in de Engelse buitenwijken en met een psychopaat-in-opleiding en een boos meisje met een messenfetisj. Deze serie neemt je mee op een roadtrip vol cynisme, zwarte humor en gekmakende innerlijke dialogen. De dynamiek tussen James en Alyssa doet denken aan Felix en Oliver: twee jonge mensen met totaal andere motivaties, die elkaar desondanks aantrekken en verwoesten.
Waarom het werkt voor Saltburn-liefhebbers:
Het is droog, raar, duister en pijnlijk eerlijk. En je weet nooit wie er wint.
Thema’s: macht, geld, familie, verraad
Rijk zijn is een drama. Vooral als je vader een media-imperium bezit en je broers en zussen een mix zijn van psychologisch littekenweefsel en maatpakken. Succession brengt de upper-class naar een Shakespeareaanse arena vol verraad, ironie en zelden oprechte emoties. Je haat de personages, maar je blijft kijken. Klinkt bekend?
Waarom het werkt voor Saltburn-liefhebbers:
Voor de liefde voor ongemakkelijke diners, onderkoelde beledigingen en mensen die zichzelf langzaam onderuit halen.
Thema’s: luxe, geheimen, moord, jongeren
Een Spaanse private school, moord en intrige – Elite is basically Saltburn op speed. Verwacht rijke kinderen, outsider-protagonisten en een hoop bedrog, seks en jaloezie. De soap-achtige stijl wordt gebalanceerd met sociale kritiek en moordzaken, allemaal verpakt in een high-gloss jasje.
Waarom het werkt voor Saltburn-liefhebbers:
Omdat je niet kunt stoppen met kijken naar de rich & ridiculous.
Thema’s: grensoverschrijding, macht, trauma
Deze miniserie toont de ontluikende maar uiterst problematische relatie tussen een lerares en haar student. Net als Saltburn is het verhaal vervreemdend, ongemakkelijk en moreel grijs. Je weet dat het fout is, maar je blijft kijken.
Waarom het werkt voor Saltburn-liefhebbers:
Omdat het je laat zwelgen in de ongemakkelijkheid van moreel verval. En je dat stiekem best lekker vindt.
Thema’s: identiteit, leugens, puber psychologie
Drie zomers. Twee meisjes. Eén vermissing. Deze serie is opgebouwd rond een onbetrouwbaar vertelperspectief, geheimen en sociale dynamiek binnen een gesloten gemeenschap. Het speelt net als Saltburn met waarheid en perceptie: wie liegt, wie speelt een rol en wie vertelt eigenlijk het verhaal?
Waarom het werkt voor Saltburn-liefhebbers:
Omdat niets is wat het lijkt, en omdat de waarheid zelden netjes verpakt zit.
Slotgedachte: Je bent niet alleen
Saltburn is zo’n film die je óf keihard afstoot, óf als een verslaving aan je blijft kleven. Maar wat je er ook van vond: het is het soort film dat je hoofd niet zomaar verlaat. Gelukkig hoef je niet cold turkey af te kicken. Deze series zijn jouw moreel twijfelachtige afkickkliniek. Ze bieden je dezelfde sfeer van decadentie, moreel verval, emotionele ambiguïteit en esthetische finesse.
Of je nu nog steeds obsessief het bad-scène geluid in je hoofd hoort (yep, dat) of gewoon verlangt naar méér duistere verleiding en gecultiveerde waanzin – je porseleinkast mag trillen. Maar jij? Jij zakt lekker onderuit en start aflevering één.
