Introductie:
Wie na het zien van Riz Ahmeds intens meeslepende vertolking van Hamlet (2025) de bioscoop uitkomt, blijft vaak achter met een mengeling van ontzag en onrust. Shakespeare’s verhaal van macht, verraad en existentiële twijfel is zo tijdloos dat het altijd blijft nazinderen. Maar wat nu? Hoe vul je dat Hamlet-gat dat na de aftiteling onvermijdelijk ontstaat?
Wij van Panda Bytes nemen je mee op een filmische ontdekkingsreis. We selecteerden zeven films die perfect aansluiten op de thematiek en de sfeer van Karia’s eigentijdse interpretatie. Elke titel biedt zijn eigen kijk op macht, familie en innerlijke strijd. Dus: zet je schrap voor een lange maar meeslepende tocht langs zeven moderne tragedies die je absoluut niet mag missen.
- Macbeth (2015) Macht, bloed en waanzin
Justin Kurzel bracht in 2015 een duistere, bloedrode versie van Macbeth naar het witte doek met Michael Fassbender en Marion Cotillard in de hoofdrollen. Net als bij Hamlet gaat het om een personage dat verteerd wordt door innerlijke demonen en de verlokkingen van macht.
Wat deze film bijzonder maakt, is de rauwe, bijna hallucinerende cinematografie. Gevechtsscènes worden gefilmd alsof je er middenin staat, de Schotse hooglanden voelen aan als een beklemmende gevangenis en de waanzin van Macbeth is voelbaar in elke close-up.
Waar Ahmeds Hamlet worstelt met twijfel en rouw, laat Fassbenders Macbeth zien hoe vernietigend het najagen van macht kan zijn. Beide films zijn dus perfecte gesprekspartners in de eeuwige discussie: is het beter te wikken of te willen?
- Rosencrantz and Guildenstern Are Dead (1990) Hamlet van de zijlijn
Misschien heb je na Hamlet zin om dezelfde wereld eens van een ander perspectief te zien. In dat geval is Tom Stoppards Rosencrantz and Guildenstern Are Dead een absolute aanrader. Gary Oldman en Tim Roth spelen de twee nevenpersonages uit Shakespeares stuk die plotseling de hoofdrol krijgen.
De film is absurdistisch, filosofisch en hilarisch tegelijk. Terwijl Hamlet worstelt met het gewicht van de wereld, zijn Rosencrantz en Guildenstern vooral verward over waarom ze eigenlijk bestaan en wat hun rol is in het grotere verhaal.
Het is de ultieme reminder dat zelfs de grootste tragedies ook kleinmenselijke en humoristische kanten hebben. En eerlijk: na Riz Ahmeds intense performance kan een vleugje absurdisme geen kwaad.
- The Lion King (1994) Disney’s Hamlet voor alle leeftijden
Ja, je leest het goed. The Lion King is in feite een van de bekendste hervertellingen van Hamlet. Simba is Hamlet, Scar is Claudius, Mufasa is de vermoorde vader en Timon en Pumbaa zijn de vrolijke equivalenten van Rosencrantz en Guildenstern.
Hoewel het verhaal verpakt zit in kleurrijke animatie en muzikale hoogtepunten, is de thematiek hetzelfde: verlies, verraad, wraak en uiteindelijk zelfontdekking.
Wie Ahmeds serieuze Hamlet heeft gezien, zal versteld staan hoe subtiel Disney dezelfde thema’s toegankelijk maakte voor kinderen. Het maakt The Lion King niet minder indrukwekkend eerder een bewijs dat Shakespeare overal in ons collectief geheugen zit, van arthouse tot mainstream.
- Throne of Blood (1957) Kurosawa’s meesterwerk
Akira Kurosawa bewees met Throne of Blood dat Shakespeare ook naadloos vertaald kan worden naar de Japanse cultuur. Deze film is een hervertelling van Macbeth, maar de samurai-setting en de sobere, bijna spookachtige beelden maken het tot een universeel verhaal over ambitie en vergankelijkheid.
De film is beroemd om zijn finale, waarin hoofdrolspeler Toshiro Mifune letterlijk wordt doorboord met pijlen allemaal echt, zonder CGI. Dat soort compromisloze keuzes zie je ook terug in Hamlet(2025), waar Karia en Ahmed niet bang zijn om risico’s te nemen in regie en spel.
Het is fascinerend om te zien hoe een eeuwenoud Engels toneelstuk zo moeiteloos aansluit bij de Japanse tradities van eer, plicht en lotsbestemming.
- Sons of Anarchy (2008-2014) Hamlet op twee wielen
Oké, technisch gezien is dit een serie, maar eentje die niet mag ontbreken in dit rijtje. Sons of Anarchy neemt de kernstructuur van Hamlet en plaatst die middenin een motorbende in Californië. Jax Teller is de Hamlet van de open weg: een man verscheurd tussen loyaliteit aan zijn familie, de erfenis van zijn vader en zijn eigen morele kompas.
De serie loopt zeven seizoenen lang en biedt een epische mix van geweld, intrige en existentiële twijfel. Net als bij Riz Ahmeds Hamlet draait het om de vraag: hoe blijf je trouw aan jezelf in een wereld die voortdurend vraagt om verraad?
Voor wie na de film verlangt naar méér tijd in een Hamlet-achtige wereld, is dit dé ultieme binge.
- Ran (1985) Shakespeare op keizerlijke schaal
Nog een meesterwerk van Kurosawa, dit keer gebaseerd op King Lear. Ran vertelt het verhaal van een Japanse krijgsheer die zijn rijk wil verdelen onder zijn drie zonen, met catastrofale gevolgen.
Wat deze film bijzonder maakt, is de schaal. Waar Hamlet (2025) zich afspeelt binnen de vergaderkamers en bouwwerken van Londen, opent Ran uitgestrekte slagvelden vol kleuren, paarden en chaos. Het is Shakespeare op epische schaal, maar met dezelfde thema’s: macht, familie en verraad.
De film wordt vaak genoemd als een van de mooiste ooit gemaakt visueel verbluffend, emotioneel vernietigend. Wie Hamlet waardeerde om zijn intensiteit, zal hier ademloos naar kijken.
- O (2001) Shakespeare op de middelbare school
Om af te sluiten een film die laat zien hoe flexibel Shakespeare kan zijn: O, een moderne adaptatie van Othello die zich afspeelt op een Amerikaanse middelbare school. Mekhi Phifer speelt de getalenteerde basketbalspeler Odin, terwijl Josh Hartnett zijn manipulatieve Iago vertolkt.
Hoewel de film minder bekend is, laat hij net als Hamlet (2025) zien hoe Shakespeares thema’s tijdloos zijn. Jaloezie, manipulatie en identiteit spelen zich hier af in gymzalen en kleedkamers, maar de intensiteit is niet minder groot.
Wie genoten heeft van de moderne Londense setting van Karia’s Hamlet zal in O opnieuw zien hoe verhalende kern en omgeving elkaar versterken.
Conclusie: Shakespeare leeft in talloze gedaantes
Of je nu kiest voor Fassbenders duistere Macbeth, Disney’s vrolijke The Lion King, of Kurosawa’s visueel overweldigende Ran, één ding is duidelijk: wie Hamlet (2025) van Riz Ahmed waardeerde, heeft nog een schatkist aan verwante verhalen om te ontdekken.
Shakespeare’s thema’s van macht, verlies, identiteit en verraad zijn zo universeel dat ze telkens opnieuw vorm krijgen – in motorclubs, animatiefilms, samurai-epossen of hedendaagse bouwbedrijven.
De echte vraag is dus: welke van deze films ga jij als eerste (her)bekijken om dat Hamlet-gat te vullen? Laat het ons weten in de reacties. Bij Panda Bytes zijn we benieuwd naar jullie eigen favorieten en misschien ontdek jij wel nóg een verborgen Shakespeare-parel die we hier niet genoemd hebben.
