Want Christopher Nolan is meer dan dromen binnen dromen binnen dromen –
Er zijn weinig namen in Hollywood die zoveel gewicht dragen als Christopher Nolan. Zeg je zijn naam, dan horen veel mensen automatisch de BWAAAM van Hans Zimmer uit Inception. En ja, dat meesterwerk verdient alle lof. Maar hé, Nolan is geen one-trick pony die alleen maar speelt met tijd en onderbewustzijn. De man heeft een hele filmografie aan briljante, gelaagde cinema waar je hersenen zowel van smelten als groeien.
Bij Panda Bytes zijn we dol op het herontdekken van vergeten parels, en we geloven heilig in het herwaarderen van films die – soms onterecht – ondergesneeuwd zijn door grotere titels of het collectieve geheugen. Daarom nemen we vandaag een diepe duik in vijf andere Nolan-films die je misschien alweer was vergeten, of nooit echt de kans hebt gegeven die ze verdienen.
Pak een kop thee (of een totem, als je niet zeker weet of je droomt), en ga met ons mee op deze Nolan-odyssee.
- The Prestige (2006)
Regisseur: Christopher Nolan
“Are you watching closely?”
Voor veel mensen blijft The Prestige een van Nolan’s meest onderschatte films. Het verhaal over rivaliserende illusionisten in het Victoriaanse tijdperk voelt op het eerste gezicht als een stijlbreuk met zijn andere werk. Geen futuristische steden, geen ruimtevaarten, geen exploderende vrachtwagens in slow motion. Maar kijk opnieuw – deze film is een Nolan classic in hart en nieren.
Wat The Prestige écht briljant maakt, is hoe het werkt als een illusionistentruc op zichzelf. Het scenario – gebaseerd op het boek van Christopher Priest – is opgedeeld in drie delen: The Pledge, The Turn en The Prestige. En geloof ons, je hersenen worden langzaam opgeborgen in een kluis en pas bij de aftiteling weer teruggegeven.
Bovendien: Christian Bale én Hugh Jackman in hun prime. En dan David Bowie als Nikola Tesla. Kom op. Als dat geen magie is, weten wij het ook niet meer.
Vraag aan jou: Wie vond jij de betere illusionist: Angier of Borden?
- Insomnia (2002)
Regisseur: Christopher Nolan
“A guy crosses a line, he loses himself. You can’t come back from that.”
Nog vóór Batman Begins, voor Nolan als de grote blockbuster-baas werd gezien, maakte hij een remake van de Noorse thriller Insomnia. En het resultaat? Een ijzingwekkend trage, maar steengoede thriller met Al Pacino als een uitgeputte rechercheur die in een klein stadje in Alaska een moord probeert op te lossen – terwijl hij letterlijk geen oog dichtdoet door de eindeloze daglicht-zomer.
Deze film voelt anders. Minder bombastisch, meer psychologisch. Maar laat je niet misleiden door de “rustigere” toon: dit is Nolan die zich meet aan grootheden zoals Fincher, en overtuigend wint.
Robin Williams speelt hier misschien wel zijn griezeligste rol ooit. Serieus, vergeet die lieve man uit Mrs. Doubtfire. Hier is hij kil, berekend en ongelooflijk goed.
Fun fact: Nolan draaide Insomnia volledig op locatie in Canada, met zoveel mogelijk natuurlijk licht. Ja, zelfs zijn lichtgebruik is thematisch. Dat is dedication, mensen.
- Tenet (2020)
Regisseur: Christopher Nolan
“Don’t try to understand it. Feel it.”
Ah, Tenet. De film waar menig filmliefhebber zijn hoofd over brak. Was het briljant? Was het pretentieus? Was het allebei tegelijk? Waarschijnlijk. Maar één ding is zeker: Tenetverdient een tweede kijkbeurt.
Het was niet de ideale film om tijdens een pandemie uit te brengen, en dat heeft de waardering zeker beïnvloed. Maar wie zich opnieuw waagt aan deze spionage-thriller met omgekeerde tijdstromen, ontdekt een knap geconstrueerde puzzel die langzaamaan z’n geheimen prijsgeeft.
John David Washington draagt de film met kalm charisma, terwijl Robert Pattinson bewijst dat hij meer is dan een glitterende vampier. En natuurlijk is daar weer Ludwig Göransson die met zijn soundtrack letterlijk geluid in de tijd terug laat bewegen. Who does that?!
Herzieningstip: Kijk Tenet voor de tweede keer met de ondertitels aan. Niet omdat het geluid slecht gemixt is (oké, misschien een beetje), maar omdat je dan ineens alles snapt. Of in elk geval: meer dan de eerste keer.
- Interstellar (2014)
Regisseur: Christopher Nolan
“Love is the one thing we’re capable of perceiving that transcends dimensions of time and space.”
We weten het – deze film is bij veel mensen geliefd. Maar bij minstens zoveel anderen roept hij vooral vragen op als: “Waarom ging Anne Hathaway opeens een liefdesmonoloog houden in het midden van een zwart gat?” Toch is Interstellar een van die films die rijpen als goede wijn.
Wat Interstellar zo bijzonder maakt, is de menselijke emotie die erdoorheen stroomt. Nolan – vaak bekritiseerd om zijn ‘koude’ stijl – raakt hier een ander register. De band tussen vader en dochter, het verstrijken van tijd (hallo huilscène bij de videoboodschappen), en de absolute nietigheid van de mens tegenover het universum.
Ja, het wetenschappelijke gedeelte is ingewikkeld, en Kip Thorne (de echte wetenschapper achter de film) zorgde ervoor dat je je brein moest dubbelvouwen. Maar Interstellar is ook een ode aan hoop, aan liefde, aan de wil om te overleven. En dat mag je best nog eens voelen.
Pro tip: Kijk deze film op het grootste scherm dat je kunt vinden. En neem tissues mee.
- Batman Begins (2005)
“It’s not who I am underneath, but what I do that defines me.”
We weten het – The Dark Knight steelt al het Batman-glorie. En hoewel die film onmiskenbaar briljant is (Heath Ledger’s Joker is nog steeds legendarisch), verdient Batman Begins véél meer respect dan het doorgaans krijgt.
Nolan herdefinieerde met deze film het superheldengenre. Geen gekke pakjes meer, geen flauwe dialogen, maar een duistere, realistische hervertelling van een mythisch figuur. Bruce Wayne kreeg een echte psychologische achtergrond, Gotham voelde aan als een echte stad, en de actie had gewicht.
Cillian Murphy als Scarecrow is fantastisch griezelig, Liam Neeson brengt gravitas als mentor/vijand, en Hans Zimmer begon hier zijn iconische samenwerking met Nolan.
Deze film was de blauwdruk voor alles wat daarna kwam – van de hele Dark Knight-trilogie tot de serieuze toon van het Marvel Cinematic Universe. Tijd om hem opnieuw te kijken, met waardering voor het fundament dat het legde.
Vraag aan jou: Wie was jouw favoriete Batman vóór en na Nolan?
Tot slot: Nolan is meer dan een labyrint van dromen
Christopher Nolan is misschien wel de ultieme regisseur van onze tijd. Niet alleen omdat hij groots en meeslepend vertelt, maar omdat hij ons dwingt mee te denken. Zijn films zijn puzzels, ja, maar ook gedichten. Soms op beton gegoten, soms op sterrenstof geschreven.
Bij Panda Bytes geloven we dat het herwaarderen van kunst je blik verruimt – het leert je anders kijken, anders voelen. Dus duik opnieuw in deze vijf films. Laat je verrassen, ontroeren, verwarren. En wie weet ontdek je iets nieuws. Over Nolan. Of over jezelf.
We zijn benieuwd!
Welke van deze vijf films verdient volgens jou de meeste herwaardering? Of is er een andere Nolan-film die in dit lijstje thuishoort? Laat van je horen in de reacties hieronder – bij Panda Bytes houden we van een goed filmdebat (zonder popcorn gevechten als het even kan).
