Taylor Kitsch in vuurgevecht met zijn verleden (en de CIA)
De kogels fluiten opnieuw in het universum van Jack Carr, maar deze keer is het niet Chris Pratt die de trekker overhaalt. In deze meeslepende review van The Terminal List: Dark Wolf duiken we dieper in de duistere achtergrond van Ben Edwards – de geharde ex-SEAL die eerder in The Terminal List vooral een schimmige bijrol speelde. Amazon Prime Video presenteert een prequel die het actiegenre niet opnieuw uitvindt, maar het wel verdomd efficiënt uitvoert.
In deze recensie nemen we je mee door de kogeldans van zeven afleveringen vol verraad, vriendschap en vuurkracht – en zetten we uiteindelijk de kritische balans op: is het de moeite waard om je avond ervoor vrij te maken?
Van SEAL naar CIA-hond – het verhaal van Ben Edwards
Het uitgangspunt van Dark Wolf is duidelijk: hoe werd Ben Edwards van loyale Navy SEAL een CIA-agent die lijken stapelt voor de Amerikaanse belangen? De serie gooit ons zonder waarschuwing midden in die transitie, met Taylor Kitsch die zich vastbijt in een rol die schommelt tussen sympathiek, afstandelijk en ronduit gevaarlijk.
Maar de serie houdt ons bewust op afstand. We mogen Ben zien, we mogen hem volgen – maar we mogen hem nooit helemaal begrijpen. Dat lijkt een bewuste keuze van de makers. Zijn verleden blijft grotendeels gesloten, zijn motieven vaag. We weten waar hij eindigt, maar Dark Wolf laat ons vooral zien hóé hij daar terechtkomt.
De kracht van de bijrollen – als Ben stil is, spreken anderen
Hoewel Ben de hoofdpersoon is, zijn het de nevenpersonages die het drama vlees op de botten geven:
- Raife Hastings (Tom Hopper) is een oude SEAL-maat die charisma en levenswijsheid brengt. Zijn Afrikaanse achtergrond en CIA-scepsis maken hem boeiend én mysterieus.
- Jules Landry (Luke Hemsworth) is een CIA-agent met scherpe tanden. Competent, dapper, maar ook een rots in de branding die niemand echt leuk vindt – inclusief de kijker.
- Mohammed Farooq (Dar Salim), een officier van de Iraakse Special Forces, weet met minimale schermtijd diepe indruk te maken. Tragisch, toegewijd, en precies het soort personage dat je mist zodra hij weg is.
Deze personages tillen het verhaal naar een hoger niveau. Waar Ben soms lijkt te verdrinken in zijn eigen afstandelijkheid, zorgen zij voor nuance, conflict en emotie.
Beukende actie, loeistrakke regie
Wat Dark Wolf vooral doet, is leveren op het gebied van actie. Denk aan:
- Close quarters gevechten die aan John Wick doen denken.
- Een tunnelscène die als een enkele, ademloze take aanvoelt.
- Een finale waarin het kruit, bloed en zweet letterlijk van het scherm druipen.
De regie is strak en stijlvol. De cameravoering is dynamisch zonder verwarrend te worden. En de muziek? Metallica, Tool, AC/DC, Hendrix – het is alsof een getraumatiseerde SEAL z’n favoriete rocklijst op shuffle heeft gezet tijdens een moordmissie. En dat werkt verrassend goed.
Maar… de spanning? Die blijft vaak uit. Want laten we eerlijk zijn: we weten dat Ben overleeft. En voor wie de boeken kent, is het duidelijk wie er veilig doorheen zullen komen. Daardoor missen sommige scènes de dreiging die ze verdienen.
Thematiek wat zegt deze serie eigenlijk?
The Terminal List: Dark Wolf is meer dan knallen. Het is ook een verhaal over:
- Loyaliteit tegenover idealen
- De morele grijze zones van buitenlandse operaties
- Vriendschap onder vuur
Maar helaas durft de serie hier niet echt diep in te duiken. De thema’s worden aangestipt, niet uitgewerkt. Dat is jammer, want tussen al het geweld schuilt een potentieel krachtig moreel drama – dat hier grotendeels onbenut blijft.
De balans opgemaakt: is het kijken waard?
Eindoordeel: degelijk, intens, maar weinig verrassend
Ja, The Terminal List: Dark Wolf is absoluut de moeite waard voor fans van het genre. Maar verwacht geen revolutie. Deze serie kiest voor beproefde paden, maar loopt ze met overtuiging.
Wat scoort goed?
- Actie: Loepzuiver gechoreografeerd en spectaculair uitgevoerd
- Bijrollen: Rijk, gelaagd en soms verrassend emotioneel
- Muziek en sfeer: Perfect afgestemd op het militaire genre
Wat blijft achter?
- Diepgang hoofdpersoon: Ben blijft mysterieus, soms té
- Spanning: Beperkt door voorspelbare uitkomst
- Morele reflectie: Aanwezig, maar oppervlakkig uitgewerkt
Cijfer: 7.5/10
The Terminal List: Dark Wolf is geen meesterwerk, maar wel een bijzonder goed gemaakte actie-reeks met solide acteerwerk en geweldige ondersteuning van de cast. De serie weet het universum van Jack Carr verder uit te bouwen, zonder in herhaling te vallen – al blijft het moreel grijsgebied waarin het opereert net iets te lichtjes aangekrast.
Wat denk jij?
Ben jij toe aan een nieuwe militaire thriller met keiharde actie en een vleugje existentialistische twijfel? Of ben je juist op zoek naar meer nuance en vernieuwing in het genre?
Laat het weten in de reacties hieronder of deel je mening met de Panda Bytes-community. We horen graag wat jij van deze prequel vindt.
