Introductie:
Daisy Ridley werd in één klap wereldberoemd als Rey in Star Wars: The Force Awakens(2015). Voor veel acteurs zou zo’n rol dé doorbraak betekenen naar een carrière vol blockbusters, rode lopers en eindeloos veel scripts om uit te kiezen. Maar Hollywood is een grillige plek. Zelfs met een sterrenstatus kun je nog keihard onderuitgaan – zeker als het script tegenzit of de regisseur geen idee heeft wat ‘ie aan het doen is.
Bij Panda Bytes volgen we filmcarrières op de voet en weten we dat Ridley zowel indrukwekkende successen als pijnlijke flops op haar naam heeft staan. Tijd om de balans op te maken: twee knallers en twee floppers uit haar carrière.
Twee Knallers
Knaller #1: Star Wars-trilogie (2015-2019)
Laten we eerlijk zijn: Daisy Ridley is Rey. Haar energieke en emotionele vertolking van de wees die uitgroeit tot een van de sterkste Jedi meesters ooit, gaf de Star Wars-saga een frisse wind. Vooral in The Force Awakens en The Last Jedi wist ze haar personage gelaagdheid en kracht te geven, zonder dat het een standaard “uitverkorene-verhaal” werd.
Nu kun je natuurlijk discussiëren over de kwaliteit van de sequel-trilogie. De meningen daarover zijn net zo verdeeld als over ananas op pizza. Maar één ding staat vast: Ridley droeg deze films. Zelfs in The Rise of Skywalker (2019), waarin de plot alle kanten op stuiterde en Palpatine opeens weer terug was (“somehow”), bleef Ridley overtuigen. Haar chemie met Adam Driver (Kylo Ren) was een van de hoogtepunten, en haar scènes – vooral in de eerste twee films – zorgden ervoor dat Star Wars een nieuwe generatie fans kon aanspreken.
Kortom: een absolute knaller en een rol die Ridley’s naam voor altijd in het sciencefiction-genre heeft gegrift.
Knaller #2: Ophelia (2018)
Shakespeare-verfilmingen zijn er in alle soorten en maten. Maar waar Hamlet vaak draait om de melancholische Deense prins, zet Ophelia zijn tragische liefdesinteresse in de schijnwerpers. En wie beter dan Daisy Ridley om dit iconische personage een moderne, feministische twist te geven?
In plaats van het passieve slachtoffer dat we uit de originele tekst kennen, kreeg Ophelia hier een stem en een eigen verhaal. Ridley speelde haar met een combinatie van kracht en kwetsbaarheid, en wist de film volledig te dragen.
Ondanks lovende reacties kreeg Ophelia niet de aandacht die het verdiende. De film had een bescheiden bioscooprelease en verdween snel naar streamingdiensten, maar het blijft een verborgen parel voor liefhebbers van Shakespeare met een moderne insteek.
Heb je zin in een historische film die nét even anders is? Dan is Ophelia absoluut een aanrader.
Twee Floppers
Flopper #1: Chaos Walking (2021)
Twee van de grootste jonge sterren van Hollywood – Daisy Ridley en Tom Holland – samen in een sci-fi film. Dat klonk als een gegarandeerd succes, toch? Maar Chaos Walking was nou precies wat de titel beloofde: een chaotische wandeltocht richting de afgrond.
De film had een geweldig concept: een planeet waar de gedachten van mannen hoorbaar zijn, maar die van vrouwen niet. Klinkt als de ultieme nachtmerrie voor elke puberjongen met geheimen. Helaas werd het idee slecht uitgewerkt. De productie werd geteisterd door reshoots en scriptproblemen, en het eindresultaat voelde onaf en oppervlakkig.
Ridley deed haar best als de mysterieuze Viola, maar kreeg weinig ruimte om te schitteren. De chemie tussen haar en Holland voelde geforceerd en de film was visueel weinig indrukwekkend. Geen wonder dat Chaos Walking al snel in de vergetelheid verdween.
Bij Panda Bytes zijn we niet vies van een beetje sci-fi, maar deze laten we liever achter in een zwart gat.
Flopper #2: Murder on the Orient Express (2017)
Een klassieker van Agatha Christie, een sterrencast waar je u tegen zegt (Kenneth Branagh, Johnny Depp, Michelle Pfeiffer, Willem Dafoe) en een mysterie dat al decennia lang filmfans intrigeert. Wat kon er misgaan? Nou… een hoop, blijkbaar.
Murder on the Orient Express zag er prachtig uit, met stijlvolle decors en kostuums waar zelfs de meest modebewuste detective jaloers op zou zijn. Maar de film zelf voelde… levenloos. Het tempo was traag, de spanning ontbrak en het geheel voelde meer als een toneelstuk dan een meeslepende whodunit.
Daisy Ridley speelde de mysterieuze Mary Debenham, maar haar rol was vrij beperkt. Ze deed wat ze kon met het materiaal, maar kreeg weinig kans om echt indruk te maken. De film was geen gigantische flop – financieel gezien deed hij het prima – maar het was ook geen daverend succes.
De Toekomst van Daisy Ridley
Ondanks een paar misstappen heeft Ridley nog steeds een veelbelovende carrière voor zich. Ze keert terug naar het Star Wars-universum in een nieuwe film over Rey, waarin ze een nieuwe Jedi-orde opbouwt. Daarnaast werkt ze aan verschillende kleinere projecten, waarmee ze haar veelzijdigheid als actrice wil laten zien.
Het blijft afwachten of ze de volgende grote blockbuster-ster wordt, of juist haar kracht vindt in arthouse- en indiefilms. Eén ding is zeker: bij Panda Bytes houden we haar nauwlettend in de gaten.
Wat denk jij? Moet Ridley terugkeren naar Star Wars, of juist nieuwe wegen verkennen? Laat het ons weten in de reacties!
Meer filmnieuws en scherpe analyses? Je vindt het op Panda Bytes!
