Heb je ooit een boek in je handen gehad dat zo levensecht aanvoelt dat je de geuren van een andere plaats kunt opsnuiven en de warmte van de zon op je huid kunt voelen? Dat is precies het gevoel dat ‘Dubbelspel’ bij mij achterliet. Dit boek, geschreven door Frank Martinus Arion, is niet zomaar een verhaal. Het neemt je mee naar het hart van Curaçao, naar een wereld waarin een simpel dominospel de complexe realiteit van het dagelijks leven weerspiegelt.
Laat ik beginnen met te zeggen dat ik dit boek zonder al te veel verwachtingen begon te lezen. Maar jongen, wat werd ik aangenaam verrast. Het boek speelt zich af rond vier dominospelers in het kleine dorpje Wakota. Aanvankelijk lijkt het rustig, maar je voelt al snel dat er onder deze rustige oppervlakte meer broeit. Arion heeft een scherp oog voor detail, en de manier waarop hij de personages en hun interacties beschrijft, maakt dat je je echt onderdeel voelt van hun gemeenschap.
Het boek is gelabeld als een sociaal-politieke roman en dat is zeker te merken. De gesprekken die de mannen voeren over Curaçao, vrouwen, politiek en geld zijn diepgravend en soms confronterend. Arion schuwt de harde realiteit niet. Hij beschrijft de nasleep van kolonialisme, corruptie, uitzichtloosheid en de complexe sociale verhoudingen op het eiland. Elk personage vertegenwoordigt een laag van de samenleving, waardoor het boek een rijke tapestry aan perspectieven biedt.
Wat ik bijzonder fijn vond, is dat ondanks de zware thema’s het verhaal heel toegankelijk blijft. Ik heb andere boeken gelezen die vergelijkbare thema’s aanpakken, maar vaak werden ze zo zwaar dat het moeilijk was om door te blijven lezen. ‘Dubbelspel’ is anders. Het houdt je vast, pagina na pagina, en dit komt door Arion’s verfijnde schrijfstijl en de levendige karakters die hij neerzet.
Het boek is bovendien niet alleen in woorden een reis. Het heeft me echt het gevoel gegeven dat ik Curaçao heb bezocht, ondanks dat ik er nooit fysiek ben geweest. Ik heb het eiland gevoeld en geroken door de ogen van de dominospelers. En dat zegt wat, want een boek dat zo’n ervaring kan bieden, is zeldzaam.
Tijdens het lezen van ‘Dubbelspel’ moest ik vaak denken aan ‘De Alchemist’ van Paulo Coelho, een ander boek dat me meenam op een reis en me liet reflecteren over het leven. Beide boeken hebben die diepe laag van betekenis die na het lezen nog dagen in je hoofd blijft rondspoken.
Het fysieke boek zelf voelt ook prettig aan. Het heeft een gewicht en textuur die het gevoel geven van een goed gemaakte publicatie. Dat lijkt misschien een klein detail, maar als je zoals ik houdt van de fysieke ervaring van lezen, dan draagt dit echt bij aan het geheel.
Maar het is niet allemaal zonneschijn en regenbogen. Zoals veel e-books tegenwoordig, kampte ook de digitale versie van ‘Dubbelspel’ met een aantal vervelende typefouten en afbreekfouten. Dit kan de leeservaring echt verstoren, en dat is jammer. Een goede redactie had dit kunnen voorkomen.
Toch, als je door die foutjes heen kunt kijken, vind je een verhaal dat je meeneemt op een reis die je niet snel zult vergeten. Het boek is niet alleen een aanrader voor mensen die iets met Curaçao hebben, maar voor iedereen die houdt van een verhaal dat je raakt en je aan het denken zet.
- Het verhaal is rijk en gelaagd.
- De karakters zijn onvergetelijk.
- De maatschappelijke thema’s zijn scherp en relevant.
- Het voelt als een echte reis naar Curaçao.
Als je op zoek bent naar een boek dat zowel entertainend als verrijkend is, dan kan ik ‘Dubbelspel’ van harte aanbevelen. Het is een boek dat blijft geven, lang nadat je het hebt dichtgeslagen.
