John Cena en Idris Elba proberen de wereld te redden in een film die net zo vluchtig is als zijn kogels.
Een buddyfilm waarin de Britse premier en de Amerikaanse president samen een wapenhandelaar moeten stoppen? Dat klinkt als een vermakelijke cocktail van diplomatie, testosteron en zelfspot. Voeg daar het spierballenduo John Cena en Idris Elba aan toe, en je verwacht vuurwerk. Toch blijft Heads of State, nu te zien op Prime Video, hangen in clichés en gemakzucht.
In deze review van Panda Bytes onderzoeken we waarom deze peperdure actiekomedie vooral klinkt als een lachband zonder timing, en waarom de chemie tussen twee charismatische hoofdrolspelers niet genoeg is om de boel te redden.
Plot: president ontmoet premier, wereld vergaat bijna
De Britse premier Sam Clarke (Elba) en Amerikaanse president Will Derringer (Cena) kunnen elkaar niet luchten of zien, maar moeten samenwerken tijdens een NAVO-top. Als hun vliegtuig neerstort in Belarus, zijn ze plots op elkaar aangewezen. De wereld denkt dat ze dood zijn. Ondertussen is er een complot gaande waarbij de gestoorde wapenhandelaar Viktor Gradov (Paddy Considine) de orde binnen de NAVO wil ondermijnen.
Oh ja, MI6-agent Noelle (Priyanka Chopra Jonas) is ook nog in het spel, en speelt een sleutelrol in de hele situatie. Verwacht veel gekibbel, vermomde missies en scènes waarin de ene helft van het duo uitlegt hoe hij net een levensgevaarlijke situatie overleefde, gevolgd door een vlotte montage van zijn heldendaad.
Cena en Elba: charme zonder scherpte
De twee hoofdrolspelers doen precies wat je van ze verwacht. Cena speelt zijn president als een mengeling van Dwayne Johnson en een oude WWE-show: groot, lomp en grappig bedoeld. Elba brengt meer rust en ernst, wat in theorie voor een mooie balans zorgt. Toch wil het nooit echt vonken.
De humor blijft hangen in makkelijke verwijzingen naar actiefilms, geforceerde botsingen tussen culturen en het soort grap dat je vader op een feestje zou maken. Het gebrek aan echte emotionele groei of verrassing maakt dat je na een uur al weet hoe alles eindigt. En je hebt gelijk.
Actie vol bombast, weinig spanning
Regisseur Ilya Naishuller, bekend van het hyperactieve Hardcore Henry en het verrassend geslaagde Nobody, weet hoe hij actie moet laten knallen. De achtervolgingen en vuurgevechten zijn strak in beeld gebracht, met een soundtrack die rechtstreeks uit een fitnessplaylist komt. Denk aan Kickstart My Heart op het moment dat de kogels rond je oren vliegen.
Toch mist het urgentie. Alles ziet er prima uit, maar voelt leeg. Je weet dat er niets écht op het spel staat. De actie is spectaculair, maar zelden meeslepend.
Bijrollen: sterren zonder ruimte
Priyanka Chopra Jonas verdient beter dan wat ze hier krijgt. Haar personage Noelle is stoer, maar blijft op afstand. Jack Quaid, als CIA-agent, weet in een paar scènes wél op te vallen met zijn natuurlijke flair. Carla Gugino als vicepresident? Zichtbaar aanwezig, maar emotioneel afwezig. En dan zijn er nog korte optredens van onder meer Sharlto Copley en Stephen Root, maar die zijn zo vluchtig dat je ze bijna mist.
Hollywood is soms net een schoolfoto: iedereen staat erop, maar slechts enkelen blijven hangen.
Politieke satire zonder tanden
Met een Amerikaanse president die praat in filmquotes en een Britse premier die alles serieus neemt, zou je denken dat hier ruimte is voor scherpe satire. Maar Heads of State laat die kans liggen. De film kiest voor flauwe grappen over diplomatie en karikaturale vijanden, in plaats van het genre een slimme draai te geven.
Vergelijk dat eens met In the Loop of The Death of Stalin, waarin humor en kritiek hand in hand gaan. Daar steekt deze film bleekjes bij af.
Waarom je deze film misschien tóch kijkt
Niet elke film hoeft diepgaand of vernieuwend te zijn. Wie houdt van simpele actie, spierballen en af en toe een goede oneliner, zal zich best vermaken. Het is prima materiaal voor op de bank na een lange werkdag. Maar als je op zoek bent naar iets met wat meer pit, dan kun je deze rustig overslaan.
Pluspunten
- Cena en Elba vormen een amusant duo
- Goed geregisseerde actiescènes
- Toegankelijke mix van actie en humor
Minpunten
- Mager script en voorspelbaar plot
- Humor die te vaak niet werkt
- Onderbenutte bijrollen
- Geen blijvende indruk
Conclusie: Vlot vermaak zonder blijvende impact
Heads of State is zo’n film die niet vervelend is om te kijken, maar ook nergens echt indruk maakt. Met twee hoofdrolspelers vol charisma, een regisseur die zijn vak verstaat en een premisse met potentie, had hier meer ingezeten.
De film vermaakt zolang hij duurt, maar zodra de aftiteling loopt, is het alsof je net een zak chips op hebt: lekker voor even, maar je mist iets voedzaams. Niet slecht, niet bijzonder, gewoon… okay.
Wat vond jij van Heads of State?
Is deze film voor jou een guilty pleasure of een gemiste kans? Laat het weten in de reacties en deel jouw favoriete buddyduo aller tijden. En blijf Panda Bytes volgen voor eerlijke filmrecensies, scherpe analyses en het laatste nieuws uit de wereld van film en streaming.
