De kracht van een naam: Hoe een buitenaardse film een nationale ‘Independence Day’-traditie werd
De film “Independence Day” uit 1996, met in de hoofdrol Will Smith, is een vast onderdeel geworden van de viering van de Vierde Juli in Amerika. Laten we eens kijken hoe de titel van de film heeft bijgedragen aan zijn culturele status.
“Independence Day”, een iconisch monument van de Amerikaanse filmgeschiedenis
“Independence Day”, de kaskraker uit 1996 met Will Smith, is een vaste waarde geworden tijdens de viering van de Vierde Juli. Maar volgens scenarioschrijver Dean Devlin was de iconische titel bijna niet doorgegaan. Inmiddels heeft de met sterren bezaaide theatrale spektakelshow die bekend staat als “Independence Day” zich stevig geworteld in het collectieve bewustzijn van Amerikanen elk jaar rond juli.
Na de release in 1996 is de Hollywood blockbuster – u weet wel, degene waar een groep mensen onder leiding van Will Smith moedig een buitenaardse bedreiging afweert – net zo synoniem geworden met de festiviteiten van de Vierde Juli als hotdogs en vuurwerk.
Van vrijheid tot verdediging: een reis door de tijd
In 1776 vierden Amerikanen hun vrijheid van het Britse koninkrijk. Een andere 220 jaar later verbeeldde de film dat wij – oké, en de rest van de mensheid ook – een dreiging het hoofd boden die een beetje meer … van deze wereld was.
Mede dankzij een titel die zou resoneren bij Amerikaanse kijkers van kust tot kust, heeft de film zich gevestigd als een cultureel icoon – de jaarlijkse televisieherhalingen rond 4 juli zorgen voor zijn blijvende relevantie.
Een strijd voor de titel: Dean Devlin’s rol
Het verhaal gaat als volgt: de productie was al in volle gang in de jaren 90 voor de enorme buitenaardse invasiefilm van Devlin en Emmerich, toen het duo scenarioschrijvers erachter kwam dat hun favoriete titel voor de blockbuster werd bedreigd door de studio.
Hierdoor begon Devlin aan een heimelijke missie om de wil van de studio te dwarsbomen en het voortbestaan van zijn titel te waarborgen.
Iconische momenten: de kracht van de woorden
We herinneren ons allemaal nog wanneer Bill Pullman, als President Thomas J. Whitmore, zijn opzwepende toespraak geeft voor de climax van de film. Terwijl de crew zich voorbereidde om deze klassieke scène te filmen, voegde Devlin sluw wat misschien wel de meest iconische regel in de film is toe.
“Vandaag vieren we onze Independence Day!”
Het voortbestaan van “Independence Day”: een blijvende indruk
Een titel alleen maakt nog geen klassieke film. Gelukkig voor “Independence Day” zit er veel actie, humor en sentimentaliteit in zijn speelduur van 145 minuten. De film – met een ensemblecast die ook Vivica A. Fox en Randy Quaid omvat – werd uitgebracht op 2 juli 1996, wat toevallig de dag van de maand was waarop het verhaal begint.
De film is daarom niet alleen een uiting van het Amerikaanse sentiment rond de Vierde Juli, maar ook een herinnering aan de technologische vooruitgang en de heropleving van het rampenfilmgenre in de jaren ’90. Dit zijn allemaal factoren die bijdragen aan de tijdloosheid en de voortdurende relevantie van “Independence Day”.
Het is dus geen verrassing dat, zelfs zoveel jaren later, televisienetwerken nog steeds over de uitzendrechten van de film vechten als juli aanbreekt.
Conclusie
Het feit dat “Independence Day” zichzelf heeft weten te verankeren als een cinematografisch vast onderdeel elke juli is niet iets dat Devlin zei dat hij noch Emmerich ooit hadden verwacht. Maar nu, zelfs nu hij al lang is overgegaan op andere projecten – inclusief een vervolg in 2016 – geniet hij van de “heropleving” (woordspeling bedoeld) elk jaar, als fans scènes in kostuum op YouTube naspelen en thematische barbecues organiseren.
Bij het maken van deze film hadden we geen idee dat het zo’n groot succes zou worden,” zei Devlin. “Maar toen de film uitkwam, reisden Roland Emmerich en ik vier maanden lang de wereld rond om hem te promoten terwijl hij in elk land opende. En de ongelooflijke reactie overal gaf ons het gevoel dat we iets heel speciaals hadden gecreëerd dat lang kon blijven bestaan.”
