Er zijn weinig verhalen die de onderbuik van de Nederlandse samenleving zo tastbaar maken als ‘De IRT Affaire’, een recent uitgebrachte vierdelige documentaireserie die de sluier oplicht van de wereld van georganiseerde misdaad in Nederland.
Het begon allemaal in 1988 met de oprichting van het Interregionaal Recherche Team (IRT), een speciaal politiekorps met als missie de georganiseerde misdaad te bestrijden. Wat volgde, was een turbulente reis door het doolhof van undercover operaties en juridische valkuilen.
Het meest intrigerende aan deze serie is de centrale vraag die de makers stellen: hoe kon de Nederlandse Staat uitgroeien tot de grootste drugsimporteur in de jaren ’90? Het antwoord op deze vraag werpt een ontnuchterend licht op de werking van de misdaadbestrijding en het delicate evenwicht tussen wet en recht, macht en verantwoordelijkheid.
Met afleveringen variërend van 38 tot 47 minuten, biedt ‘De IRT Affaire’ een verbazingwekkend inzicht in de geschiedenis van de Nederlandse misdaadbestrijding. De regisseurs, Marc de Leeuw en Thijs Schreuder, zijn erin geslaagd een complex web van feiten en gebeurtenissen te weven in een coherent en boeiend verhaal.
Toch is er een kanttekening. Hoewel de serie fascineert met haar rauwe en authentieke blik op de Nederlandse misdaadgeschiedenis, kan ze soms te ver afdwalen in de richting van een docudrama. Hoewel dit afbreuk kan doen aan de strakke focus, leidt het ook tot momenten van verhalende spanning en menselijk drama.
Al met al, ondanks de lichte struikelblokken, is ‘De IRT Affaire’ een meeslepende en verhelderende duik in een duistere hoek van de Nederlandse geschiedenis. Het is een serie die de schaduwen van de misdaadbestrijding belicht, vragen stelt over de grenzen van de wet en ons laat nadenken over de prijs die we betalen voor veiligheid en orde. Het is zeker een serie die je niet mag missen.
