Introductie:
Laat het maar aan Robert De Niro over om zichzelf te overtreffen – letterlijk. In Alto Knights, een nieuwe gangsterfilm van regisseur Barry Levinson, zien we de legendarische acteur in een unieke dubbelrol: zowel als Vito Genovese als Frank Costello, twee beruchte maffiabazen die elkaar het leven zuur maken. Het resultaat? Een stijlvolle, nostalgische en verrassend verfrissende kijk op het gangstergenre. Bij Panda Bytes doken we in de film en kwamen er met een brede glimlach weer uit.
Dubbel De Niro: een meesterzet met karakter
De Niro speelt hier geen tweede viool, maar twee eerste violen. Dankzij digitale de-aging technologie (die deze keer opvallend goed werkt) transformeert hij overtuigend in jongere versies van zichzelf. Wat vooral indruk maakt, is hoe hij beide rollen een eigen ritme, houding en stem weet te geven. Vito Genovese is meedogenloos en explosief, terwijl Frank Costello juist kalm, berekenend en charmant is. Dat contrast maakt elke confrontatie tussen de twee versies van De Niro boeiend en vaak ook spannend.
Het is geen gimmick, het is vakmanschap. Alsof je naar een schaakspel tussen twee grootmeesters kijkt — gespeeld door dezelfde man.
Verhaal met vintage flair en actuele spanning
Het script van Nicholas Pileggi (Goodfellas, Casino) ademt klassieke maffiasfeer. We bevinden ons in het New York van de jaren ’50: rokerige clubs, grijze pakken, gladde praatjes en gevaar achter elke glimlach. Maar wat Alto Knights slim doet, is het genre niet enkel herhalen, maar ook reflecteren.
Het verhaal draait om macht, eer en loyaliteit — allemaal bekende ingrediënten — maar laat ook ruimte voor introspectie. Waarom kiezen mannen als Genovese en Costello deze levensweg? Wat verliezen ze onderweg, en wat levert het hen echt op? De film is geen preek, maar stelt wel vragen die blijven hangen.
Levinson vindt de juiste toon: geen Scorsese-kopie
Hoewel Alto Knights onvermijdelijk zal worden vergeleken met Scorsese’s The Irishman, kiest Barry Levinson gelukkig zijn eigen pad. De film voelt luchtiger, toegankelijker en soms zelfs ironisch — zonder de dramatische kracht te verliezen. Er is ruimte voor een knipoog, zelfs in de meest gespannen scènes.
Visueel is de film een feest: van sfeervolle belichting tot elegante kostuums, alles klopt. De soundtrack — klassiekers uit het midden van de twintigste eeuw — geeft het geheel een jazzy, bijna dromerige ondertoon. En ook fijn: de film duurt geen drieënhalf uur. Een gangsterverhaal mag ook wel eens to the point zijn.
Waarom Alto Knights verrassend fris voelt
Het gangstergenre is inmiddels een oud beestje — met klassiekers als The Godfather, Scarface en Goodfellas in zijn rugzak. Maar Alto Knights voelt niet als een vermoeide herhaling. Integendeel, het is een liefdesbrief aan het genre, geschreven met een frisse pen.
De film bewijst dat er nog leven zit in maffiafilms, zolang er maar gekozen wordt voor karakter boven clichés. En met De Niro in topvorm krijg je geen standaardverhaal, maar een elegante dans tussen macht en moraal.
Conclusie: een stijlvolle comeback van het gangsterverhaal
Alto Knights is een geslaagde mix van klassiek en modern, met een sublieme De Niro die zich van zijn meest veelzijdige kant laat zien. Barry Levinson levert een film af die niet per se revolutionair is, maar wel met liefde, vakmanschap en gevoel gemaakt. Voor liefhebbers van maffiafilms is dit verplichte kost — en voor iedereen die denkt dat het genre zijn beste tijd gehad heeft, is het een fijne wake-up call.
Bij Panda Bytes waren we aangenaam verrast. Dit is geen stoffige herhaling, maar een stijlvol eerbetoon met net genoeg lef om zichzelf te onderscheiden.
