Films die miljoenen verloren maar ons tóch wisten te vermaken
Inleiding: het laatste normale jaar
2019 was achteraf een bijzonder jaar. Niemand wist nog dat er een pandemie voor de deur stond. Bioscopen draaiden op volle toeren, franchises vochten om aandacht en streamingdiensten zetten hun eerste grote stappen in de blockbuster-arena. Het was ook het jaar van absolute megahits (Avengers: Endgame, Joker, Frozen II), maar óók van dure mislukkingen.
Sommige films flopten door slechte timing, andere door slechte scripts, en weer andere door pure overmoed. Maar zoals we bij Panda Bytes graag benadrukken: falen is óók kunst. En juist in die chaos vinden we vaak de leukste kijkervaringen.
Hier presenteren we onze Top 7 Grootste Flops van 2019 die Tóch Leuk zijn. Films die struikelden aan de kassa, maar ons tóch bijbleven.
1. Cats
De musical die het internet nachtmerries bezorgde
De verwachtingen
De populaire Andrew Lloyd Webber-musical kreeg eindelijk een grootschalige filmadaptatie. Met sterren als Judi Dench, Idris Elba, Taylor Swift en Ian McKellen moest Cats dé kerstfilm worden.
De realiteit
Wat we kregen: katten met menselijke gezichten dankzij twijfelachtige CGI. De effecten waren zo storend dat de studio na de première nog een “verbeterde” versie naar de bioscopen stuurde. Het verhaal was chaotisch, de toon ongemakkelijk en critici waren vernietigend.
Waarom tóch leuk
Omdat Cats inmiddels een camp klassieker is. Alles eraan is zo vreemd dat je gefascineerd blijft kijken. De combinatie van serieuze zangnummers met ronddansende mensenkatten is onbedoelde comedy van de bovenste plank.
Arnold en Linda keren terug, maar het publiek bleef weg
De verwachtingen
Met Dark Fate wilde men de Terminator-franchise opnieuw groot maken. Linda Hamilton keerde terug als Sarah Connor, Arnold Schwarzenegger als de Terminator. James Cameron zat opnieuw aan boord als producent.
De realiteit
De film werd beter ontvangen dan eerdere delen, maar het publiek had er genoeg van. Na meerdere teleurstellende sequels was de rek eruit. De opbrengst bleef ver achter bij het gigantische budget.
Waarom tóch leuk
Omdat Hamilton en Schwarzenegger samen nog steeds charisma hebben. De actie is degelijk en Mackenzie Davis maakt indruk als nieuwe vechter. Het voelt vertrouwd, ook al is het overbodig. Voor fans is het nostalgie met extra explosies.
Een girlpower-reboot die geen vleugels kreeg
De verwachtingen
Elizabeth Banks regisseerde en Kristen Stewart, Naomi Scott en Ella Balinska vormden het nieuwe Angels-team. De film moest een moderne update zijn van de jaren 2000-versies.
De realiteit
Het publiek kwam nauwelijks opdagen. De film voelde gedateerd, de marketing was zwak en de actie niet overtuigend genoeg. Het budget werd niet terugverdiend en critici waren verdeeld.
Waarom tóch leuk
Omdat de cast zichtbaar plezier heeft. Kristen Stewart laat haar komische kant zien, de outfits zijn extravagant en er zit een energieke soundtrack bij. Geen nieuwe klassieker, maar wel licht en vermakelijk popcorn voer.
4. Gemini Man
Will Smith tegen… Will Smith
De verwachtingen
Ang Lee regisseerde Gemini Man, een futuristische actiefilm waarin een oudere huurmoordenaar het moet opnemen tegen zijn eigen jonge kloon. Will Smith speelt beide rollen.
De realiteit
De film werd geschoten in experimentele 120fps en 3D, wat er in veel bioscopen vreemd uitzag. De digitale jonge Will Smith oogde onnatuurlijk en het verhaal was voorspelbaar. Financieel werd het een flop.
Waarom tóch leuk
Omdat het idee fascinerend is: Will Smith vecht tegen zichzelf. De actiescènes zijn creatief en soms spectaculair. Het voelt meer als een technisch experiment dan als een afgeronde film, maar dat maakt het interessant.
5. Men in Black: International
Chris Hemsworth en Tessa Thompson zonder chemie
De verwachtingen
Na het succes van de trilogie met Will Smith en Tommy Lee Jones wilde men de franchise vernieuwen. Hemsworth en Thompson, die eerder indruk maakten in Thor: Ragnarok, kregen de hoofdrollen.
De realiteit
Het script was flauw, de humor werkte niet en de magie van de originele films ontbrak volledig. Het publiek haakte massaal af.
Waarom tóch leuk
Omdat Hemsworth en Thompson charismatisch blijven, zelfs met een slecht script. Sommige buitenaardse designs zijn grappig en de film voelt als luchtig tussendoortje. Niet memorabel, maar ook niet vervelend.
6. Hellboy
Een reboot die al verbrandde bij de start
De verwachtingen
Na de geliefde Guillermo del Toro films met Ron Perlman kreeg Hellboy een nieuwe start, dit keer met David Harbour in de titelrol. Het moest donkerder, gewelddadiger en spectaculairder worden.
De realiteit
De film was rommelig, met zwakke CGI, onhandige humor en een onsamenhangend verhaal. Critici maakten gehakt van de reboot en fans verlangden terug naar Del Toro.
Waarom tóch leuk
Omdat David Harbour zichtbaar zijn best doet. Zijn versie van Hellboy is lomp maar charmant. En sommige gevechten zijn zo over de top dat ze onbedoeld hilarisch worden.
Een einde dat niemand verdiende
De verwachtingen
Na bijna twintig jaar aan X-Men-films moest Dark Phoenix een epische afsluiter worden. Sophie Turner kreeg de hoofdrol als Jean Grey, die verandert in de machtige Phoenix.
De realiteit
De film werd lauw ontvangen. Het script was inspiratieloos, de personages kwamen niet tot hun recht en de climax voelde leeg. Financieel flopte het hard.
Waarom tóch leuk
Omdat er nog steeds goede acteurs in zitten. James McAvoy, en Sophie Turner doen wat ze kunnen. En hoewel het verhaal teleurstelt, zitten er een paar aardige actiescènes in. Voor fans is het geen waardige afsluiter, maar wel een interessante mislukking.
Waarom 2019 een belangrijk flopjaar was
2019 liet zien dat franchises niet eindeloos kunnen doorgaan. Het publiek was moe van reboots en sequels zonder visie. Films als Cats en Gemini Man bewezen dat zelfs met grote sterren en miljoenenbudgetten succes niet gegarandeerd is.
Maar juist die mislukkingen maakten 2019 memorabel. We praten er nog steeds over. Cats is inmiddels een cultfilm die op speciale camp-vertoningen draait. Gemini Man wordt genoemd in discussies over technologie in cinema. En Dark Fate is misschien wel het meest sympathieke Terminator-deel sinds jaren.
Het plezier van de flop
Een slechte film kijken is soms leuker dan een goede. Je ziet de keuzes, de misstappen, de overdaad. Je lacht, je fronst, je blijft geboeid. En dat is precies waarom deze films de moeite waard blijven.
Conclusie: falen met flair
2019 gaf ons films die grandioos onderuitgingen, maar die óók entertainment leverden. Ze herinneren ons eraan dat cinema geen exacte wetenschap is. Zelfs met sterren, geld en bekende namen kun je de plank volledig misslaan. En dat is heerlijk om te zien.
Bij Panda Bytes vieren we die imperfectie. Want soms is een flop leuker dan een hit.
Jouw beurt
Welke flop uit 2019 vond jij tóch vermakelijk? Heb je Cats meerdere keren gekeken omdat het zo raar was? Of vond je Dark Phoenix beter dan men zegt? Deel je mening met ons in de reacties of via onze socials.
Samen schrijven we de alternatieve filmgeschiedenis waarin falen óók een overwinning is.
Panda Bytes
De plek waar zelfs mislukkingen schitteren.
