Introductie:
Josh Duhamel. De man die ooit begon als soapie in All My Children, maar inmiddels is uitgegroeid tot een vertrouwd gezicht op het witte doek én in guilty pleasure-series. Met zijn charmante glimlach en perfect getrimde stoppelbaard is hij zo’n acteur die moeiteloos tussen genres springt. Van explosies tot romcoms, van kinderseries tot horror… Josh heeft het allemaal geprobeerd – soms met succes, soms met een doffe plof.
Bij Panda Bytes nemen we je vandaag mee langs twee van zijn glansrollen én twee momenten waarop we hem het liefst zachtjes wilden toespreken: “Josh, dit was niet je beste werk, vriend.”
Twee Knallers
Knaller 1: Transformers (2007)
Laten we eerlijk zijn – niemand keek Transformers voor het acteerwerk. Maar tussen al dat metaalgeweld en explosief geweld door, viel Josh Duhamel verrassend genoeg positief op. Als kapitein Lennox gaf hij de menselijke kant van het verhaal nét dat beetje extra geloofwaardigheid.
Hij was stoer zonder karikatuur te worden, serieus zonder saai te zijn. In een film waarin auto’s veranderen in vechtrobots, wist Josh een soort nuchtere held te spelen die je serieus kon nemen. En dat, dames en heren, is een prestatie op zich.
Transformers mag dan vooral Michael Bay’s speeltuin zijn geweest, Josh zorgde ervoor dat er ook iets bleef hangen dat niet uit CGI bestond. Bij Panda Bytes noemen we dat: een onverwachte knaller.
Knaller 2: Safe Haven (2013)
Ah, Nicholas Sparks. Meester van de melodramatische romantiek en verantwoordelijk voor films die tissues tot op het bot verslijten. Safe Haven is zo’n film waarin Josh Duhamel laat zien dat hij meer is dan alleen een actieknapperd. Hier speelt hij Alex, een weduwnaar met een hart van goud die verliefd wordt op een vrouw met een duister verleden.
Wat deze film bijzonder maakt? Josh. Hij speelt Alex met zoveel oprechte warmte en kwetsbaarheid dat zelfs cynici een brokje in hun keel voelen. Geen Oscar-materiaal misschien, maar wél een rol waar hij zijn charme en menselijkheid volledig in kwijt kon.
Bij Panda Bytes zeiden we: “Geef deze man vaker een rol met emotionele diepgang!” En ja, we meenden het.
Twee Floppers
Flopper 1: Movie 43 (2013)
Oh, Movie 43… Waar moeten we beginnen? Een komische sketchfilm met een sterrenkast die waarschijnlijk allemaal dachten dat ze in een soort Love Actually voor de absurde humor beland waren. Spoiler alert: dat was het niet.
Josh Duhamel speelt in één van de verhaallijntjes waarin zijn personage een relatie heeft met een vrouw wiens kat zich een beetje… opdringerig gedraagt. Denk: ongemakkelijke animatie, vreemdsoortige humor en een vibe die het midden houdt tussen gênant en gewoon bizar.
Zelfs met al zijn natuurlijke charisma kon Josh dit script niet redden. De scène was zo ongemakkelijk dat je bijna hoopte dat een Transformer binnen zou stormen om hem eruit te trekken. Movie 43? Flopper met hoofdletter F.
Flopper 2: Night of the Animated Dead (2021)
Josh Duhamel in een zombie klassieker? Klinkt als een toffe wending! Maar helaas… Night of the Animated Dead, een geanimeerde remake van George A. Romero’s iconische horrorfilm, viel behoorlijk plat. Josh sprak de rol van Harry Cooper in – maar waar het origineel krachtig en rauw was, voelde deze versie slap en zielloos.
De animatie zag eruit alsof het op een regenachtige dinsdagmiddag bij elkaar was geklikt en de stemacteurs – Josh inbegrepen – klonken alsof ze net wakker waren. Geen spanning, geen sfeer, geen energie.
Bij Panda Bytes zetten we de ondertiteling aan om iets van beleving te krijgen. Helaas, ook dat hielp niet.
Waarom we Josh Duhamel tóch blijven waarderen
Josh Duhamel is niet per se de meest gelauwerde acteur in Hollywood, maar hij is wél een constante. Of hij nu een stoere soldaat, een gevoelige vader of een komische antiheld speelt – hij brengt altijd een bepaalde rust en charme met zich mee.
Hij heeft zichzelf nooit overschreeuwd, kiest afwisselende projecten en blijft – zelfs na flops – sympathiek. En in een wereld vol glitter en gebakken lucht is dat op zichzelf al een knalprestatie.
De Panda Bytes-verrekijker: wat komt eraan?
Josh blijft bezig. In 2024 verscheen hij nog in de duistere thriller Bandit en de misdaadfilm Blackout, waarin hij opnieuw laat zien dat hij niet bang is om risico’s te nemen. En hij regisseerde onlangs zijn eerste film: Buddy Games. Dat verdient sowieso bonuspunten.
Bij Panda Bytes houden we hem dus scherp in de gaten. Want wie weet schuilt er nog een verborgen topfilm in deze veelzijdige acteur. De potentie is er zeker.
Wat vind jij van Josh Duhamel?
Wat is jouw favoriete Josh-moment? Zijn rol in Transformers, zijn romcom-hartendief in Life As We Know It, of misschien juist zijn regiedebuut? Of zat je ook verbijsterd naar Movie 43 te kijken met een denkbeeldige facepalm?
Laat het ons weten! Reageer hieronder of schuif aan bij de discussie op onze socials. Bij Panda Bytes delen we graag onze filmobsessies – met humor, eerlijkheid en een flinke knipoog.
