Introductie:
Pedro Pascal. De man die moeiteloos van ruimtecowboy naar post-apocalyptische vaderfiguur schakelt, en toch soms ook midden in een film belandt waarvan je denkt: “Waarom… gewoon, waarom?” Bij Panda Bytes nemen we je vandaag mee langs de pieken en dalen van Pascal’s carrière. Twee absolute knallers die je gezien móét hebben, en twee flops die je gerust mag overslaan. Altijd met Pedro in het midden van de actie, of hij nu een helm draagt of niet.
De Knallers: Waar Pedro Pascal Schittert
De Knallers: Waar Pedro Pascal Schittert
1. The Mandalorian (2019 – heden)
Platform: Disney+
Rol: Din Djarin, alias Mando
Pedro Pascal laat in The Mandalorian zien dat je geen gezicht hoeft te tonen om je publiek te raken. Bijna de hele serie zit hij verstopt achter een helm, en toch voel je elke twijfel, elke druppel compassie, elke stille keuze. Als Mandalorian is hij een koelbloedige premiejager die langzaam verandert in een vaderfiguur voor een schattige groene krachtgebruiker: Grogu.
Wat deze serie zo’n klapper maakt is niet alleen de Star Wars-setting, maar vooral de menselijke kant van Mando. Zijn relatie met Grogu is puur, ontwapenend en onverwacht ontroerend. Pascal acteert hier met minimale middelen en maximaal effect. Hij ís deze rol. De serie had kunnen ontsporen in een visueel spektakel zonder ziel, maar dankzij zijn ingetogen spel blijft het geloofwaardig en meeslepend.
2. The Last of Us (2023 – heden)
Platform: HBO Max
Rol: Joel Miller
Verlies, liefde en overleven The Last of Us serveert het allemaal in een wereld waarin een schimmel pandemie de mensheid op de rand van uitsterven brengt. Pedro Pascal speelt Joel, een man die door verlies afgestompt is, tot hij opnieuw leert voelen dankzij zijn band met de jonge Ellie.
De kracht van deze serie zit in de stilte tussen de regels. Pedro hoeft niet veel te zeggen om te laten voelen wat Joel doormaakt. Zijn blik, zijn lichaamstaal, de manier waarop hij net iets te lang wacht met antwoorden. De chemie tussen hem en Bella Ramsey tilt de serie boven de gemiddelde game-verfilming uit.
Pascal bewijst hier wat we al vermoedden: hij is geen eendagsvlieg of gelukkige bijrolspeler, maar een leading man met inhoud. En als we eerlijk zijn, Joel ís Pedro Pascal. Rauw, gesloten, maar met een hart dat langzaam weer durft te kloppen.
De Floppers: Zelfs Pedro Kan Niet Alles Redden
3. Wonder Woman 1984 (2020)
Platform: Bioscoop / HBO Max
Rol: Maxwell Lord
Het is moeilijk om te zeggen wat er precies misging met Wonder Woman 1984, behalve dan… bijna alles. Pedro Pascal speelt de slechterik Maxwell Lord, een soort tv-goeroe meets zakenman meets emotionele chaos. Zijn performance is uitbundig, theatraal en dat moet gezegd worden entertainend.
Maar entertainend betekent niet automatisch goed. De film is een warboel van felle kleuren, rare plotwendingen en onlogische keuzes. Pedro doet wat hij kan, maar hij is een Ferrari op een grindweg. Je weet dat er kracht in zit, maar het komt er niet uit.
Zijn Maxwell Lord is bij vlagen tragisch en komisch tegelijk, maar omdat het script nergens echt kiest, blijft zijn rol steken in karikatuur. Het had iets kunnen worden, maar Wonder Woman 1984 is een bonte ballon die net iets te snel leegloopt.
4. The Bubble (2022)
Platform: Netflix
Rol: Dieter Bravo
En dan… The Bubble. Een pandemie komedie die even grappig is als een kapotte rookmelder om drie uur ’s nachts. Deze Netflix-film wil satire zijn over het maken van films tijdens lockdowns, maar verzandt in flauwe grappen, vermoeiende typetjes en een overdaad aan clichés.
Pedro Pascal speelt Dieter Bravo, een narcistische acteur met verslavingsproblemen en veel drama. Op papier klinkt het als een rol waar hij zijn tanden in kan zetten. In de praktijk voelt het als een uitgerekte sketch waar niemand echt om lacht.
Het is alsof alle acteurs wisten dat het project niet zou werken, maar al getekend hadden. Pedro probeert nog iets van flair en komisch gevoel toe te voegen, maar zelfs zijn charisma wordt overspoeld door de slapstick en de chaos.
Waarom Pedro Toch Blijft Boeien
Wat Pedro Pascal bijzonder maakt, zelfs in mindere producties, is zijn volledige overgave. Hij speelt nooit op automatische piloot. Of hij nu een zwaard vasthoudt, een geweer of een baby in een zwevend wiegje, hij brengt een menselijkheid die zeldzaam is in Hollywood. En misschien is dat juist zijn kracht: zelfs in een flop blijft hij geloofwaardig.
Bovendien kiest hij rollen die risico met zich meebrengen. Hij gaat niet alleen voor de veilige keuzes, maar durft zichzelf uit te dagen. En ja, dat levert soms een glorieus succes op (The Last of Us) en soms een mislukte grap (The Bubble), maar het maakt hem wel interessant om te volgen.
Pedro Pascal is geen acteur die zich vastketent aan één genre of type rol. Hij is de stoere held, de gebroken vader, de flamboyante mislukking en de mysterieuze lone wolf en alles ertussenin. Dat maakt hem onvoorspelbaar en verfrissend.
Conclusie: Vier Gezichten van Pedro Pascal
Bij Panda Bytes houden we van acteurs die durven te vallen, juist omdat ze proberen te vliegen. Pedro Pascal is zo iemand. Hij is geen perfecte Hollywood-held, maar iemand die zijn hele hart in elke rol stopt. Of dat nu leidt tot een iconische serie of een mislukte komedie, je krijgt altijd de volledige Pedro.
Dus ja, hij heeft geflopt. En ja, hij heeft gescoord. Maar één ding is zeker: hij blijft ons verrassen.
Wat vind jij?
Is The Mandalorian zijn meesterwerk of ga jij liever voor The Last of Us? Of ben jij een van de weinigen die The Bubble wél kon waarderen? Laat het ons weten in de reacties en praat mee met de community van Panda Bytes.
Volg ons op @PandaBytesNL voor meer filmnieuws, seriesnacks en technologie praat zonder poespas.
